سرگرمی‌های مجاهدین
در کل این مدت سیدآقا با سران اطراف و اکناف ارتباط داشتند، مکاتبه می‌کردند و گاهی شخصاً با آن‌ها ملاقات می‌کردند و برای یاوری دین و جهاد آن‌ها را تشویق می‌کردند، در این مورد نام «پاینده خان والی امب» قابل ذکر است، فردی که در شجاعت و قوت معروف بود.
سیدآقا به جاهای متعددی دسته‌هایی از مجاهدین را اعزام می‌کردند تا در این جبهه‌ها، شجاعت و همت مجاهدین، اطاعت‌شان از احکام شرعیه، پایبندی به فرایض و سنن، در جمع و تحویل غنایم، دیانت و امانت‌شان، خوب نمایان و در معرض دید قرار بگیرد، علاوه براین منافع یا اغراض سران و امراء بومی، خصومت‌های قبیله‌ای، کمبود حمیت دینی و عدم درک خطر، آشکار و هویدا می‌شد، خلاصه اینکه در مناطق متعدد و جنگ‌های مختلف شجاعت و همت و ایثار و فداکاری مجاهدین نمایان شد که در این بین، پایه و مقام مولانا محمد رامپوری از همه برتر بود.
در این مدت کاروان‌های جدیدی که از هند در خیل مجاهدین پیوست، از پانزده فقره کمتر نبود، که در جمع آن‌ها علماء بزرگ، افراد بانفوذ، جوانان پرشور و غیرتمندی به تعداد زیاد همراه بودند و همچنان خواهرزاده‌ی سیدآقا، سید احمد علی و بستگان دیگرش بودند، علاوه بر این از طرف اعوان و انصار مجاهدین و افراد دیگر جماعت [۲۶] مبلغ نقدی رسید که به مصالح و نیازهای ضروری دین مصرف شد.
نامه‌ها به زبان و اصطلاحات بخصوص و سرّی نوشته می‌شد که آن را فقط علمای این جماعت می‌دانستند و خیلی از نامه‌ها به عربی نوشته می‌شد.
سیدآقا برای دعوت به جهاد، دسته‌هایی از مبلغین و وعاظ اعزام فرمودند، علمای ممتاز جماعت، مردم را به هجرت، جهاد، افکار و عقاید صحیح و ریشه‌کنی خرافات جاهلیت دعوت می‌کردند، این‌ها به مناطق مختلف هند اعزام می‌شدند. در بین آن‌ها مولانا محمد علی رامپوری و مولانا ولایت علی عظیم آبادی هم بودند که از خلفای مهم و یاران دلسوز سیدآقا هستند.
دوره‌ی دوم حضرت به سوات انجام دادند، که در پایتخت آن خهر یک سال تمام توقف داشتند، همه‌ی این مدت را به دعوت و ارشاد، اصلاح و موعظه گذراندند، حتی دقیقه‌ای را تلف نکردند. سران قبایل و علمای ممتاز، همانند پروانه دورشان را گرفته بودند.
سپس مجاهدان در خهر مجدداً به تمرین‌های جنگی، نیزه‌ی جنگی، اسب سواری، و... مشغول شدند، گاهی سیدآقا خودشان شخصاً شرکت کردند، راهنمایی‌های لازم می‌فرمودند و تذکر می‌دادند که به مهارت و هنر خویش احساس ناز و خودپسندی بوجود نیاید و برای توکل بر خدا و استمداد از او ترغیب می‌نمودند، در خود خهر به سرپرستی ارباب بهرام خان به نزدیکی پیشاور، برای حمله به اتمان زئی دسته‌ای اعزام شد، که در آن سیدآقا شخصاً شرکت کرده بودند، در این حمله، مجاهدین به زحمت‌های زیادی مبتلا شدند، نزدیک بود که در اثر شدت گرما، تشنگی و سفر در کویر همه جان دهند، اما حق تعالی فضل فرمودند که همه بسلامتی به مقر خویش سالم برگشتند.
[۲۶] در بین شان نمایان‌تر محدث مولانا محمد اسحاق دهلوی نبیرۀ حضرت شاه عبدالعزیز بودند که در قرن اخیر از اساتید معروف حدیث و امام این رشته شناخته می‌شدند.