گفتگویی آرام و مفید بین محمد و احمد

همسران پیامبر ج

محمد: در مورد موضوع عدالت اصحاب و راوی اسلام ابو هریره بحث و گفتگو کردیم پس چرا در مورد قضیه همسران پیامبر که ابهاماتی در مورد آن‌ها هست بحث نکنیم؟

احمد: جایگاه همسران پیامبر در دل مؤمنان معلوم است، پس ابهام در کجاست؟

محمد: بعضی از آن‌ها بعد از وفات پیامبر جبه دنیا گرایش یافتند و مردم را علیه امیر المؤمنین÷شوراندند، و با وجود این حقیقت بعضی از برادران اهل سنت را می‌بینیم که حقایق را انکار می‌کنند.

احمد: قبل از آن که در مورد آنچه می‌گویی گفتگو کنیم باید قاعده بزرگی را به یاد بیاوریم و آن اینکه خداوند این زنان را برای پیامبر جانتخاب کرده بود و پیامبر را از آن که در مورد آبرو و ناموسش مورد طعنه قرار بگیرد محفوظ کرده بود و خداوند همسران پیامبر را مادران مؤمنان نامیده است چنان‌که می‌‌فرماید:

﴿ٱلنَّبِيُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡۗ﴾[الأحزاب: ۶].

«پیامبر از خود مومنان نسبت بدانان اولویت بیشتری دارد و همسران پیغمبر مادران مومنان محسوبند».

محمد: در این مجادله ‌ای نیست.

احمد: با توجه به این به تو می‌گویم که برادرم اگر مادر نسبی انسان مرتکب اشتباهی می‌شود انسان سعی می‌کند کار او را توجیه نماید و او را معذور بداند، پس وظیفه ما در برابر مادران دینی ما و همسران پیامبر جچیست؟

منافقان به عایشهلتهمت زدند سپس خداوند پاکی او را بیان کرد و به ما آموخت که او از چنین آلودگی‌هایی بسیار دور است و همچنین ما مسلمان‌ها را از اینکه به مسلمانی تهمت بزنیم به شدت بر حذر می‌دارد چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید:

﴿يَعِظُكُمُ ٱللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثۡلِهِۦٓ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ ١٧﴾[النور: ۱۷].

«خداوند به شما اندرز مى‏دهد که اگر مؤمن هستید، هرگز به [انجام گناهى‏] مانند آن باز نگردید».

پس آنان که مومن نیستند باز هم به ام المؤمنین تهمت می‌زنند.

محمد: هرگز فرد مؤمنی چنین کاری را نمی‌کند.

احمد: پس در مورد کسی که در کتابش می‌گوید که عایشهلمی‌خواست با عبدالرحمان بن عوف ازدواج کند چه می‌گوییم؟ یا اینکه آیات را اینگونه تفسیر می‌کند و می‌گوید منظور از زن نوح و زن لوط عایشه و حفصه هستند، و یا کسی که با دعای زشت دو بت قریش ام المؤمنین را دعای بد می‌کند! آیا چنین کسی با دستور خداوند که به احترام گذاشتن به امهات المؤمنین فرمان داده مخالفت نکرده است؟

تهمت زدن به ام المؤمنین هنوز در بعضی کتاب‌ها به چشم می‌خورد کتاب‌هایی مانند تفسیر قمی (سوره تحریم)، و البرهان بحرانی ۴/۲۵۸، و در بیان السعادة از سلطان جنابذی ۳/۲۵۳ و در بحار الانوار مجلسی ج ۴۰ ص ۲.

محمد: آنچه می‌گویی درست است اما چرا ام المؤمنین از خانه‌اش بیرون رفت و با لشکری که علیه امیر المؤمنین علی به پا خاسته بود همراه شد؟

احمد: این سوال به جایی است، بهتر است در مورد برهه سخت و بحرانی آن زمان فکر کنیم و از خود بپرسیم: آیا وقتی آن اتفاق افتاد حق و باطل برای گروهی از مسلمین مشتبه نشده بود؟ آیا نباید بعد از کشته شدن عثمانسمتحد می‌شدند؟ به خاطر این اجتهاد عایشهلاین بود که باید بیرون بیاید و وقتی او بیرون آمد علی در مدینه بود، ولی همچنان که قبلاً برایت توضیح دادم آیا به خاطر این کار باید کسی را که خداوند ام المؤمنین نامیده لعنت کرد و ناسزا گفت؟

محمد: می‌گویند که او در کشتن عثمان دست داشته است.

احمد: چه کسی می‌تواند این اتهام را ثابت کند آن هم در زمانی که اهل عراق و اهل مصر فتنه‌‌ها به پا کرده بودند؟ و اگر این درست می‌بود آیا معاویه که خواهان گرفتن انتقام از قاتلان عثمانسبود این را نمی‌دانست؟

محمد: پس وظیفه ما چیست که در اینگونه قضایا چه موضعی اتخاذ کنیم؟

احمد: قبل از همه چیز باید به خاطر بیاوریم که در مورد چه کسی حرف می‌‌زنیم، او کسی است که خداوند در مورد او می‌‌فرماید:

﴿ٱلنَّبِيُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡۗ﴾[الأحزاب: ۶].

«پیامبر از خود مؤمنان نسبت بدانان اولویت بیشتر دارد و همسران پیغمبر مادران مومنان محسوبند».

پس آیا مسلمان راضی است که مادرش مورد عیب ‌جویی قرار بگیرد؟ و نباید فراموش کنیم که او همسر محمد جاست، و فرد عامی از مسلمین با تمام وجود از آبرو و ناموس خود دفاع می‌کند، آیا توهین کردن به همسر پیامبرمان را که طبق دستور خدا مادر هر مؤمنی است چیز ساده و پیش پا افتاده ‌ای می‌‌انگاریم؟! و اینکه می‌گویند که ام المؤمنین مردم را علیه خلفا می‌شورانده است نیاز به دلیل دارد، و کتاب‌هایی که علیه اصحابشنوشته شده‌‌اند باید مورد تصحیح قرار بگیرند.

محمد: از سخنان تو چنین می‌فهمم که ما باید از همه اشتباهات ام المؤمنین عایشه و دیگران چشم بپوشیم و در آن وارد نشویم؟ احمد: تاریخ درست و واقعی را کسی نمی‌تواند از بین ببرد، اما فرد عاقل با احترام گذاشتن به پیشینیان از تاریخ درس می‌گیرد، و اشتباه بزرگان باید در دریای خوبی‌ها و نیکی‌های آنان ریخته شود تا به اذن خداوند از بین برود، و مومن باید بداند که انسان فقط زمانی به بیان اشتباهات گذشتگان می‌‌پردازد که بخواهد حقی را بیان کند یا باطلی را دفع نماید، و انسانی بی‌عقلی که به امهات المؤمین می‌پردازد و زندگی پاک آن‌ها را زیرو رو می‌کند چه فایده‌ای می‌‌یابد. و گویا که زبان حال او می‌گوید که: به همسران پیامبرتان نگاه کنید که چه کارهایی کرده‌اند؟ و چنین چیزهایی نباید نزد مرد عامی و در سخنرانی‌ها بیان شوند خداوند دست‌های ما را از آلوده شدن به آن فتنه خطرناک محفوظ داشته است پس باید زبان‌‌های خود را نیز محفوظ بداریم.

از خداوند مسئلت می‌نماییم که مسلمانانی را که پیش از ما بوده‌‌اند بیامرزد و زبان‌‌های ما را از اینکه از آنان به بدی یاد کنیم حفاظت کند.