ساختن مساجد
محمد: تعجب میکنم چرا بعضی از برادران اهل سنت همیشه با برادران شیعه مخالفت میکنند و اجازه نمیدهند شیعیان برای خود مسجد بسازند!
احمد: من هم تعجب میکنم چرا همواره برادران شیعه از حکومت میخواهند که به آنها اجازه دهد تا برای خود مسجد بسازند!
محمد: سبحان الله آیا شما نمیخواهید که در مساجد یاد خدا شود و خداوند در آن عبادت شود؟!
احمد: با توجه به گفتگویی که میان ما انجام شد آیا احساس میکنی که اهل سنت و شیعه باهم اختلاف دارند؟
محمد: طبق دلایلی که تو بیان کردی الحمدلله فرقی ندارند.
احمد: پس چرا باید مسجد شیعیان جدا از مسجد سنیها باشد و با توجه به مناقشهای که میان ما انجام شد تو میدانی که دین یکی است پس چرا متفرق شویم؟
محمد: آیا به گمان شما اگر برادران شیعه وارد مسجدی از مساجد سنیها بشوند از آنها استقبال میشوند؟
احمد: قسم میخورم که هر کس وارد خانه خدا بشود و بخواهد خدا را طبق رهنمود پیامبر و آنگونه که اصحاب برای ما نقل کرده بندگی کند مورد استقبال و احترام قرار میگیرد.
محمد: اما واقعیت اگر را بنگریم میبینیم که نماز و وضوء شیعیان با نماز و وضوء برادران سنی فرق میکند!
احمد: با توجه به بحث و گفتگویی که انجام دادیم آیا شما این واقعیت را که مخالف با دلایل است که در کتابهای علمای معتبر وجود دارد میپذیرید یا روایاتی را میپذیرید که مسلمین را متفرق میکند؟
محمد: نه سوگند به خدا، من آنچه را علمای ما در کتابهای معبتر حدیث مانند [الکافي ومن لا یحضره الفقیة] و غیره برای ما نقل کردهاند میپذیرم، و اتحاد مسلمین آخرین آرزوی من در این وقت است.
احمد: بنابراین برادر محمد میدانی که هر کسی که با ساختن مساجدی جداگانه برای شیعیان مخالفت میکند در حقیقت با این تفرقه مخالفت میکند که اهل قبله در بزرگترین عبادت که نماز است متفرق شوند و بعد از آن همسایگان شیعه و سنی باهم دچار اختلاف میشوند، و منظور از مخالفت این نیست که در یک منطقه برادران در مقابل هم قرار بگیرند، و آیا تاکنون مسجدی را که حکومت ساخته است دیدهای که ویژه یک فرقه باشد و فرقه دیگر به آن راه نداشته باشد؟
آیا اتحاد ظاهری نماد وحدت قلبی ما نیست، و با جمع شدن برای نماز و دعا در یک مسجد این وحدت تحقق مییابد، اگر این نماز به صورتی خوانده شود که پیامبر آن را خوانده و اصحاب برای ما روایت کردهاند.