علی ولی الله
محمد: می‌بینم هر وقت برادران شیعه اذان می‌گویند سنی‌ها وقتی «أشهد آن علیاً ولي الله»را می‌‌شنوند اخم می‌کنند.
احمد: پارۀ از حقایق را برایت بیان می‌کنم که باید همواره مد نظر باشند:
۱- اذان عبادتی توقیفی است، و دعایی مخصوص در زمانی مخصوص برای کاری مخصوص و با کیفیتی مخصوص است، و کسی حق ندارد به آن اضافه و از آن کم کند، و به نیت و قصد بستگی ندارد که انسان چیزی را خوب بداند و به این ذکر مبارک اضافه کند.
۲- ولایت یعنی اینکه خداوند یکی از بندگانش را به خاطر اطاعت از الله و پیامبرش دوست می‌دارد، و ولایت فقط منحصر به یک فرد نیست، چون برای تخصیص آن باید دلیل شرعی آورد، و نمی‌توان طبق احساسات فردی آن را تعیین کرد. و خداوند در قرآن تصریح کرده که او تعالی از اصحاب راضی و خوشنود است، پس آیا باید اسم آن‌ها را در اذان اضافه کرد؟
۳- بعضی به خاطر آن اسم علیسرا در اذان می‌گویند که بر او ستم شده و خلافت به زور از او گرفته شده است، باید پرسید که مورد ستم قرار گرفتن دلیل قانع کننده‌ای برای اضافه کردن به نصوص ثابت شرعی است؟ و اگر چنین می‌بود کمترین ستمی که به کسی روا داشته می‌شد هر چه می‌خواست به خدا نسبت می‌داد، و حال آن که خداوند می‌گوید:
﴿قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ﴾[آل عمران: ۳۱].
«بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید خدا شما را دوست می‌دارد».
۴- در کتاب [مستمسک العروة الوثقی علامة شیعة سید محسن حکیم ۵/۴۳۷] آمده است: «اذان صحیح این است، که نباید به آن اضافه و از آن کم شود و مفوضه که لعنت خدا بر آن‌ها باد چیزهایی را مانند «محمد وآل محمد خیر البریة»به اذان اضافه کرده‌اند ودر بعضی روایت‌‌هایشان آمده که بعد از «أشهد أن محمداً رسول الله»دو بار «أشهد أن علیا ولي الله»گفته شود و بعضی به جای این می‌گویند «أشهد أن علیا أمیر المؤمنین حقاً»تردیدی نیست که علی ولی خدا و امیر المؤمنین به حق است و محمد و آل او بهترین مخلوقات هستند، ولی این کلمات جزو اذان نیستند. و همچنین این روایت در کتاب «من لا یحضره الفقیة إبن بابویة قمي ۱/۱۸۸» ذکر شده است.
۵- اگر هر مسلمانی در اذان اصولی را بگوید که می‌خواهد بیان کند بعد از سال‌‌ها از جملات کتابی ضخیم یا چندین جلد کتاب درست خواهد شد، و هیچ عاقلی این را نمی‌پذیرد!
پس بنابراین باید اذان را همان گونه گفت که از پیامبر ثابت است، و همان طور که می‌دانیم اذان و نماز و وضوء از مشهور ترین عبادت‌‌هایی هستند که در زمان پیامبر انجام می‌شده‌اند و اصحابشاین چیزها را یاد گرفته بودند، پس چیزی برای آن‌ها پنهان نمانده بود که بعدها متوجه آن شوند.
محمد: خلفای ثلاثه این امر را نگذاشتند که برای عموم مسلمین آشکار شود.
احمد: بعد از آن‌ها امیر المؤمنین علیسبه خلافت رسید و تقریباً چهار سال حکومت کرد، چه چیز او را از اظهار این امر باز داشت و حال آن که او در کوفه میان یاران و پشتیبانان خود بود؟! آری تنها چیزی که او را از چنین کار منع کرد تمسک به حق بود که همان شیوه پیامبر و خلفای ثلاثه است.