چهارچوب سازمانی که شیخ بنا نهاد
شیخ گروه‌های کوچکی از اخوان را تشکیل داد. تعداد هریک از این گروه‌ها سه نفر بیش نبود. این افراد مناهج اسلامی اخوانی را تشریح می‌کردند. جلسات به صورت هفتگی تشکیل می‌شد و حداقل یک ساعت طول می‌کشید. البته شرط اساسی این بود که این افراد از شرایط مناسب و مشابه همدیگر برخوردار باشند و در یک منطقه مسکونی ساکن باشند. تا اینکه گرد آمدن آن‌ها در یک خانه موجب جلب توجّه و ایجاد شبهه نشود. در آن دوره نوار غزّه به پنج منطقه تقسیم شده بود و هرکدام از این مناطق تحت نظر یک هیأت اداری متشکل از پنج نفر «از هر منطقه یک نفر انتخاب می‌شد» اداره می‌شد.
مسئولیت جنبش در نوار غزّه در آن دوره، بر عهده استاد اسماعیل خالدی بود، او در سال ١٩٦٨م غزّه را ترک کرد و به خارج رفت. در این دوره ارتباط با رهبری جنبش در خارج نوار غزّه به طور کلّی قطع شده بود. به این دلیل هیأت اداری، سیاست‌های کاری را در داخل نوار غزّه برنامه ریزی می‌کرد. البته این سیاست‌ها به اجتهادهای شخصی افراد هیأت بستگی داشت و فعالیت‌ها با توجّه به فضای کشور و شرایط جنبش در غزّه و مصر یا شدّت می‌گرفت و یا متلاشی می‌شد.