سازگاری شیخ با واقعیات زندان
با وجود تمام رنجهایی که شیخ در زندان متحمل میشد به گفته دکتر رنتیسی او بر خدا توکل میکرد و ایمان داشت هر آنچه با آن مواجه میشود مقدر است. شیخ صبر عجیبی دارد. ایشان در مقابل بلاهایی صبر میورزید که کوهها نیز از تحمل آن عاجز بودند. حتی در بدترین شرایط بجز کلمات پاک اذکار و دعا به درگاه خداوند متعال چیزی بر زبان نمیآورد. دکتر رنتیسی میافزاید: «من تاکنون در زندگی حرفهای (پزشکی) خود کسی را ندیدهام که انواع بیماریها به او هجوم آورد و او در زندان باشد و حتی اف نیز نگوید. افراد سالم نیز از زندان مینالند اما هیچکس تا به حال از شیخ چیزی نشنیده است، اطمینان، آرامش، توکل و پایداری او را از همه زندانیان با اختلاف گرایشهای فکریشان متمایز میسازد و همه آنان بر این مسئله گواهند».
شیخ احمد یاسین عقیدهای راسخ و ایمانی استوار داشت که آنچه را که خداوند متعال مقدر کرده باشد حتماً خواهد آمد و یقین داشت که پس از این امتحانات و ابتلاءات حتماً خداوند پیروزی خود را نازل میکند(و به راستی پس از هر سختی آسانی است، یقیناً پس از هر سختی آسانی است.) به همین سبب او همیشه در بدترین شرایط خوشبین بود.