فصل پنجم: ویژگی‌های جسمی و اخلاقی

شخصیت ممتازهر شخصیتی از ویژگی‌های جسمی و اخلاقی ویژه‌ای برخوردار است که بوسیله آن‌ها می‌توان او را از دیگران باز شناخت. بر همین اساس هر شخصیتی در ذات خود چه از نظر فکری و چه اخلاقی از دیگران به تمام معنا متمایز است. افراد کاریزماتیک و رهبر نیز به صورت ویژه از چنین وجه تمایزاتی برخوردارند که این ویژگی‌ها عوامل مساعد در بنای شخصیت کاریزماتیک آنهاست. تیزهوشی، اندیشه خلاق و مبتکر، بردباری همراه با متانت، صبر بر مصائب و ایمان دائمی به اندیشه خود، هشیاری و احتیاطی که در نهایت مشخص می‌شود که برای همه مفید بوده است، پافشاری بر بعضی از آرا آنگاه که به آن‌ها اطمینان کامل یافته باشد با وجود مخالفت دیگران بویژه زمانی که بر شرع متکی باشد و رأفتی که موجب می‌شود روابط با دیگران قطع نشود. «شیخ احمد یاسین» یکی از بهترین نمونه‌هایی است که این ویژگی‌ها در وی کاملا قابل مشاهده است. در شخصیت ایشان ویژگی‌های خاصی وجود دارد که می‌تواند همه را به دور خود جمع کند و ضمن قانعکردن دیگران، با اتخاذ مواضع هوشیارانه در زمان مقتضی کارها را به پیش ببرد. کسانی که شیخ را می‌شناسند و در کنار او فعالیت کرده‌اند به برداشت‌های کاملاً همخوانی با وی دست یافته‌اند که احساسات آنان را همگون و هماهنگ کرده است. این مسئله به خودی خود یک پیروزی، یک امتیاز و قدرت خارق العاده است که از ثبات و استحکام ارتباط با دیگران حکایت می‌کند. ما در گذشته به دو نمونه از برداشت‌های دیگران از شخصیت شیخ اشاره داشته‌ایم و در اینجا نیز بیشتر به این امر می‌پردازیم. حماد الحسنات که از دوستان بسیار قدیمی شیخ است درباره او می‌گوید: شیخ احمد یاسین را از اوایل دهه شصت (قرن بیستم میلادی) می‌شناسم. او انسانی بسیار آرام است که به ندرت دچار انفعال می‌شود. اگر از او سؤالی بپرسی، پس از مدتی اندیشیدن به آرامی پاسخ می‌دهد. او از روش بسیار جالبی برای پاسخگویی به پرسش‌های مردم استفاده می‌کند. از زمانی که یک دعوتگر دینی بود او را می‌شناسم، اما اخیراً با خانواده و بستگانش آشنا شدم، زیرا تمام ارتباط او در برادران دینی‌اش خلاصه می‌شد. در این مدت هیچگاه احساس نکرده‌ام که او ارتباطی خانوادگی و فامیلی را بر ارتباط دینی با برادران دینی‌اش ترجیح دهد. او از آن روابط خویشاوندی که بر جامعه ما سایه افکنده است، کاملا بریده است و تمام کوشش و اهتمام خود را متوجه این دعوت (دینی) کرده است و به این خاطر از بهترین نمونه‌های دعوتگران دینی به شمار می‌رود (١).

استاد احمد بحر که یکی از شاگردان شیخ بوده است درباره ایشان می‌گوید: ما به استاد خود یعنی شیخ احمد یاسین افتخار می‌کنیم، زیرا بدون شک او استاد این نسل در فلسطین اشغالی و مردیست که ما او را با تقوا و اخلاصش در راه خداوند سبحان می‌شناسیم (٢).

یکی از نزدیکان شیخ به نام ابوناصر الکجک او را اینگونه توصیف می‌کند: «این مرد امید را در دل ما زنده کرد و به ما اطمینان داد که آینده ان شاء الله از آن صابران و صادقانی خواهد بود که به اسلام گرویده‌اند. او انسانی با عظمت، شگفت انگیز، دلپسند، تابناک و فاضل است. او با کوچک و بزرگ رابطه برقرار می‌کند. همه مشتاق دیدار اویند، زیرا او مرهم و شفای همه است و برای هر دردی درمانی دارد و درمانهایش عملاً شفابخش بوده‌اند»(٣).

در این باب بسیار می‌توان نوشت، اما به آنچه در پیش گفتیم بسنده می‌کنیم، زیرا افرادی که شیخ را توصیف کردند او را از نزدیک دیده‌اند و با او معاشرت کرده‌اند. هیچکس نیست که شیخ را شناخته باشد ولی با او به تفاهمی فکری با او نرسیده باشد. او مردی است که هیچکس در صلاحیت و تقوایش تردیدی ندارد، زیرا او با آن وضعیت جسمی‌اش بجز خشنودی خداوند سبحان به هیچ پست و مقام و یا منصبی طمع ندارد و این همان ویژگیی است که او را از دیگران متمایز ساخته است.