امیدواری موسى÷:
در عملکرد حضرت موسی÷بهمراه قومش امید و اطمینان به نصرت و یاری خداوند بشکلی کاملاً مشخص و ملموس بود. زمانیکه فرعون و سربازانش درپی آنان بودند. قوم موسی گمان میکردند که فرعون آنان را درمییابد و با دیدن فرعون که به آنان نزدیک میشود، و جز دریا راه فراری ندارند، احساس یأس و ناامیدی میکردند و به موسی گفتند: ﴿إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ﴾[الشعراء: ۶۱]. یعنی: «ما قطعا گرفتار خواهیم شد».
پیامبر خدا حضرت موسى÷با تمام ایمان و یقین به آنان فرمود: ﴿قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ ٦٢﴾[الشعراء: ۶۲]. یعنی: «گفت چنین نیست زیرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمایى خواهد کرد». آنگاه خداوند متعال به او امر نمود تا عصایش را به رودخانه بزند و آب آن به دو نیم گشت و موسی÷همراه قومش از آن به سلامت گذشتند. دوباره آب رودخانه به حالت قبلی خود برگشته و فرعونیان همگی در آن غرق شده و موسی÷و قومش نجات یافتند.