اخلاق اسلامی

خیانت در امانت

کسی که امانتی را که بر عهده دارد بجای نیاورد، خائن است. خداوند سبحان خائنان را دوست نداشته و می‌‌فرمایند: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمٗا﴾[النساء: ۱۰٧]. یعنی: «خداوند هر کس را که خیانت‌گر و گناه‏پیشه باشد دوست ندارد».

خداوندﻷ به ما امر کرده است تا خیانت نکنیم و می‌‌فرمایند: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ وَتَخُونُوٓاْ أَمَٰنَٰتِكُمۡ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ ٢٧﴾[الأنفال: ۲٧]. یعنی: «اى کسانى که ایمان آورده‏اید به خدا و پیامبر او خیانت مکنید و [نیز] در امانت‌هاى خود خیانت نورزید و خود مى‏دانید [که نباید خیانت کرد]».

پیامبر جما را به امانت‌داری در ارتباط با همه‌ی مردم سفارش نموده و اینکه با خیانت پیشگان، خیانت نورزیم. پیامبر جفرمود: «أَدِّ الأَمَانَةَ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَكَ وَلاَ تَخُنْ مَنْ خَانَكَ». [ابوداود و ترمذی و احمد]. یعنی: «امانت نگه‌دار با آنکه ترا امانتی دهد و خیانت مکن با آنکه با تو خیانت ورزید».