مسلمان در مدح و در شوخی از دروغ استفاده نمیکند
پیامبر بزرگوار اسلام جبه شدت کار منافقان و دورویان را زشت میشمارد که جلوی دیگران حتی به دروغ آنان را مدح و ثنا میگویند. آنحضرت جمیفرماید: «إِذَا رَأَيْتُمُ الْمَدَّاحِينَ فَاحْثُوا فِى وُجُوهِهِمُ التُّرَابَ». [مسلم] یعنی: «اگر با مداح و تمجیدگری روبرو گشتید بر صورتش خاک بپاشید».
در این بین افرادی هم هستند که میل دارند دیگران را بخندانند، برای این کار دست به دروغ پردازی میزنند. این چیزی است که پیامبر جآن را ناپسند دانسته و فرمودهاند: «وَيْلٌ لِلَّذِى يُحَدِّثُ بِالْحَدِيثِ لِيُضْحِكَ بِهِ الْقَوْمَ فَيَكْذِبُ وَيْلٌ لَهُ وَيْلٌ لَهُ». [ترمذی] یعنی: «وای بر آنکه سخنی را بر زبان آورد تا کسانی به او بخندند، و دروغ بگوید. وای بر او! وای بر او! ».
نیز فرمودهاند: «أَنَا زَعِيمٌ بِبَيْتٍ فِى رَبَضِ الْجَنَّةِ (أطرافها) لِمَنْ تَرَكَ الْمِرَاءَ وَإِنْ كَانَ مُحِقًّا وَبِبَيْتٍ فِى وَسَطِ الْجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الْكَذِبَ وَإِنْ كَانَ مَازِحًا وَبِبَيْتٍ فِى أَعْلَى الْجَنَّةِ لِمَنْ حَسَّنَ خُلُقَهُ». [أبوداود] معنی حدیث شریف: «من ضامنم به خانهای در دامنهی بهشت برای کسیکه خصومت و دعوی را ترک کند، هرچند که حق بجانب هم باشد و به خانهای در وسط بهشت برای کسیکه دروغ را ترک کند، هر چند که برای مزاح هم باشد. و به خانهای در بالاترین طبقات بهشت برای کسیکه اخلاقش نیکو باشد».
حضرت ابوبکر صدیقسبا شنیدن سخنانی که در مدح او بودند، میفرمود: «خدایا تو از من به من آگاهتر هستی، و من از آنان بر خود آگاهترم. بارالها! مرا بهتر از آنچه میپندارند نما، و بر من بیامرز آنچه از آن بیخبرند، و بخاطر آنچه میگویند مرا بازخواست مفرما!».
مترجم: مسعود
مصدر: سایت نوار اسلام
IslamTape.Com