امانت‌داری
هنگامی که پیامبر جمکه رافتح کرده و وارد مسجد الحرام شد، دور کعبه طواف نموده و بعد از اتمام طواف، عثمان بن طلحه را، که کلید‌دار مکه بود، احضار نموده و کلید خانه‌ی خدا را از او گرفت. خانه‌ی کعبه گشوده شده و پیامبر جداخل آنجا شد. آنحضرت جبر در کعبه ایستاده و فرمود: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ صَدَقَ وَعْدَهُ وَنَصَرَ عَبْدَهُ وَهَزَمَ الأَحْزَابَ وَحْدَهُ...».
سپس در مسجد نشستند علی بن ابی‌طالبسبرخاسته و گفت: یا رسول الله! افتخار پرده‌داری و آب رسانی حاجیان را به من واگذارید. پیامبر خدا جفرمودند: عثمان بن طلحه کجاست؟ او پیش آمده و پیامبر جفرمود: عثمان بن طلحه، این هم کلید تو! امروز روز نیکی و وفای به عهد است. [سیره‌ی ابن هشام]. آیه‌ای در شأن این موضوع نازل گشت این‌گونه که: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُكُمۡ أَن تُؤَدُّواْ ٱلۡأَمَٰنَٰتِ إِلَىٰٓ أَهۡلِهَا﴾[النساء: ۵۸]. یعنی: «خدا به شما فرمان مىدهد که سپردهها را به صاحبان آن‌ها رد کنید...». و این چنین بود که پیامبر جاز تحویل دادن کلید به حضرت علیس، جهت اقدام به خدمت نمودن و آب رسانی (سقایه) حجاج، خودداری کرده و آن را به عثمان بن طلحه پس داد. این عمل تنها برای اطاعت از امر خداوند متعال و بازگرداندن سپرده به صاحبش صورت گرفت.