حیاء

مردی از انصار برادرش را به شدت به خاطر شرم و حیای زیادیش ملامت نموده، از او می‌‌خواست که اندکی از این حیای خود را کم کند، پیامبر جاز آنجا می‌‌گذشت و صدای آن‌ها را شنید، به مرد گفت: «دَعْهُ فَإِنَّ الْحَيَاءَ مِنَ الإِيمَانِ». [متفق علیه] یعنی: «رهایش کن، زیرا حیاء از جمله‌ی خصائص ایمانی است».