اخلاق اسلامی

شرم از مردم:

مسلمان از مردم شرم دارد، در دادن حقی که بر آن‌ها واجب است کوتاهی نکرده، نیکی‌های آنان در حق خویش را انکار ننموده، با آنان به زشتی سخن نگفته، و عورت خویش را مقابل آنان آشکار نمی‌‌نماید. مردی از پیامبر جپرسید: یا رسول الله، از که باید عورت را پوشاند کجا لازم نیست؟ پیامبر جفرمود: «احْفَظْ عَوْرَتَكَ إِلاَّ مِنْ زَوْجَتِكَ أَوْ مَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ». یعنی: «عورت خود را جز از همسرت و آنکه دستتان مالکش گشته است، بپوشان». گفت: یا رسول الله، و اگر چنانچه کسانی درهم آمیخته باشند چه؟ پیامبر جفرمود: «إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لاَ يَرَاهَا أَحَدٌ فَلاَ يَرَيَنَّهَا». یعنی: «اگر توانستی چنان کنی تا کسی نبیند، چنان کن». گفت: یا رسول الله، و اگر کسی در خلوت (تک و تنها) بود؟رسول خدا جفرمود: «فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ يُسْتَحْيَا مِنْهُ مِنْ النَّاسِ». یعنی: «بدان که خداوند شایسته تراست که مردم از او حیا کنند». [ابوداود].

نشانه‌ی شرم و حیای فرد مسلمان این است که چشمان خود بر حرام و هر منظره‌ی زیانباری که نباید دید، بپوشاند. شرم و حیا ایجاب می‌‌کند که دختر مسلمان در پوشش خویش حجاب را رعایت کرده و از جسم آنچه را خداوند حرام نموده آشکار نسازد و بدینسان حجب و حیا را عنوان و منش خویش قراردهد و نشانه‌ای باشد از پاکی و عفت وی که پیوسته بیان می‌‌دارد:

«زِينَتِي دَوْمــًا حـيـــائـي واحْـتِشَـامِـي رَأسُ مـَـالِي».

یعنی: «آراستگی من هرزمان شرم و حجب من است و سرمایه‌ام حیا و وقار من است!». شرم و حیای مومن باعث می‌‌شود تا آنکه او را میانه‌ای با سخنان و کردار زشت و برخورد تند و ستم نباشد، که این‌ها صفات دوزخیان است و بس!.

پیامبر خدا جبیان می‌‌فرماید که: «الْحَيَاءُ مِنَ الإِيمَانِ وَالإِيمَانُ فِى الْجَنَّةِ وَالْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَالْجَفَاءُ فِى النَّارِ». [ترمذی و حاکم] یعنی: «حیا از ایمان است و ایمان در بهشت است. بی‌حیایی و فحاشی از ستمکاری است و ستم در آتش[دوزخ] است».