اخلاق اسلامی

اخلاص در عبادت

خداوند متعال نه طاعت و نه عبادتی را انسان نمی‌‌پذیرد مگر آنکه خالص برای او بوده باشد. پیامبر جدر حدیث قدسی از پروردگار رب العزة، روایت فرموده‌اند: «أَنَا أَغْنَى الشُّرَكَاءِ عَنِ الشِّرْكِ مَنْ عَمِلَ عَمَلاً أَشْرَكَ فِيهِ مَعِى غَيْرِى تَرَكْتُهُ وَشِرْكَهُ». [مسلم] یعنی: «خداوند تعالی می‌‌فرماید: من بی‌نیازترین شرکاء از شرک می‌‌باشم. آنکه عملی انجام دهد که غیرم را در آن با من در نظر داشته باشد، خودش و شرکش را فرو می‌‌گذارم».

انسان مسلمان در نماز روی دل بسوی پروردگار جهانیان دارد و آن را با خشوع و آرامش و وقار بجای می‌‌آورد. مسلمان به امید به پاداش خداوند روزه می‌‌گیرد و نه برای آنکه مردم بگویند: فلان کس نماز می‌‌گزارد، زکات می‌‌دهد، روزه می‌‌گیرد و ... بلکه تمام کارهایش را بخاطر خوشنودی پروردگار خود انجام می‌‌دهد.