عدالت میان فرزندان:
انسان مسلمان بین فرزندان خویش حتی در قلب خویش با مساوات برخورد میکند. برخی را در هدیه و بخشش بر برخی دیگر ترجیح نمیدهد تا باعث ایجاد دلخوری و تنفر آنان از همدیگر نگشته و آتش کینه و دشمنی را میانشان نیافروزد.
نعمان بن بشیر میگوید: پدرم بخششی در حق من انجام داد و عمره دختر رواحه (مادر نعمان) گفت: من راضی نمیشوم تا رسول خدا جبر آن گواهی ندهد.
آنگاه نزد پیامبر جرفته و بیان داشت: من به پسرم از عمره دختر رواحه چیزی بخشیدم و او مجبورم ساخت تا یا رسول الله شما را به عنوان گواه نگیرم. آن حضرتجفرمود: «أَعْطَيْتَ سَائِرَ وَلَدِكَ مِثْلَ هَذَا؟». یعنی: «آیا به دیگر فرزندانت نیز چنین عطا و بخششی دادهای؟». پاسخ داد: خیر. آنحضرت جفرمود: «فَاتَّقُوا اللَّهَ، وَاعْدِلُوا بَيْنَ أَوْلاَدِكُمْ». [بخاری] یعنی: «از خداوند ترسیده و درمیان فرزندان تان عدالت کنید».