شیوه ((ابوبکر)) سدر حل درگیریها
برجستهترین نمونهی حمایت ((ابوبکر)) ساز ((سنت)) را میتوان از شیوهی تمسک او به ((سنت)) در حل منازعات و خصومات، ارائه داد:
((وقتی که خصمی نزد ((ابوبکر)) میآمد، قبل از هر چیز به کتاب (قرآن) مراجعه میکرد. اگر مساله را در آن مییافت، طبق آن قضاوت میکرد. در صورتی که آن را در کتاب الله نمیدید، متوسل به ((سنت)) میشد؛ اگر خودش در آن مورد حدیثی از پیامبر جمیدانست، به مقتضای آن فیصله میکرد، اما اگر برایش مشکل میشد، از مسلمین سوال میکرد و میگفت: چنین مسالهای برایم پیش آمده؛ آیا کسی از شما در این باره قضاوتی از رسول الله جبه یاد دارد؟ گاهی چندین نفر با هم قضاوتی مربوط به آن موضوع از رسول الله جبه او میگفتند. آنگاه ((ابوبکر)) میگفت: ((سپاس خدایی را که در میان ما کسانی را گماشته است که سنتها را از پیامبرمان حفظ میکنند...)) [۲۳].
[۲۳] سیوطی، ((تاریخ الخلفاء))، ص: ۴۲.