۳- تشویق به نوشتن احادیث
دستور او به کتابت حدیث، نمایانگر توجهی مخصوص او به تدوین سنت بود. او میخواست، صحابه شاحادیث را به رشتهی تحریر در آوردند تا تضمین سلامتی آن با کتابت افزایش یابد و مانند قرآن محدوده و مرزی معین و خدشه ناپذیر داشته باشد. برای تحریک مسلمین به این کار، مرتب آنها را با تکرار جملهی «قیدوا العلم بالكتاب» [۵٧]، ترغیب و آماده مینمود.
خلیفهی دوم، خودش نیز به فکر نوشتن تمام احادیث افتاد. اما بنابر مصلحتی از این تصمیم منصرف گشت. (اندکی بعد ماجرای این تصمیم و علت انصراف از آن را، یادآور میشویم).
[۵٧] ((کتابت حدیث))، ص: ۱۲۶ + ((قره العینین))، ص: ۵٩.