۴- مبارزه با ((رای)) در مقابل ((حدیث))
توسل به ((رای))، یکی از راههای هجوم دشمنان به منابع اسلامی میباشد و ((عمر)) کاملاً از مضار این پدیدهی شوم آگاهی داشت و در موارد متعدد، مسلمین را از نزدیکی به آن بر حذر میداشت.
حمایت از ((سنت)) بدون دفاع در مقابل آفات ((رای)) ناقص میماند. بنابراین، ((عمر)) مردم را به دشمنی ((اصحاب رای)) علیه ((سنت)) باخبر میساخت و با افشای اهداف شیطانی شان، نقشههایشان را نقش بر آب میکرد. او میگفت: ((ای مسلمانان! مواظب باشید که اصحاب رای دشمن سنن هستند. حفظ احادیث بر ایشان مشکل شد، به رای فتوا دادند و با اینکار هم خودشان گمراه شدند و هم دیگران را در وادی ظلالت افکندند. بدانید که ما مقتدی پیامبر جبوده و آغازگر هیچ چیزی نیستیم و همیشه متبع خواهیم ماند نه مبتدع. تا وقتی که بر منهاج سنت هستیم، گمراه نخواهیم شد)) [۵۸].
[۵۸] ابن جوزی، ((مناقب عمر بن الخطاب))، ص: ۱۲۳.