۳- عمل کردن بر ((سنت))
عمل کردن بر حدیث پیامبر ج، سومین طریقه حفاظت از ((سنت)) بود. می‌دانیم که پیامبر، قسمت عمده‌ای از وظایفش را به تربیت عملی صحابه شاختصاص داده بود و هرگز به موعظه و پند و اندرز زبانی اکتفا نداشت. صحابه‌ی کرام شنیز فقط به حفظ و تکرار زبانی ((سنت)) بسنده نمی‌کردند، بلکه در کنار آن، عملاً سنت‌های پیامبر جرا در سطح زندگی خویش پیاده می‌کردند.
حفظ فرامین و قواعد و تکرار زبانی، با همه‌ی حسن و تاثیری که دارد، باز هم در معرض تجاوز و دستبرد متجاوزان قرار دارد، ولی آنگاه که بر آن فرامین و قوانین، عمل گردد، دژی محکم دور تا دور آن کشیده می‌شود و ضریب اطمینان نسبت به مصون ماندن آن افزایش می‌یابد. صحابه شبا عمل به ((سنت))، ریشه‌های آن را در بستر زندگیشان فرو کردند و بدین طریق سرنوشت خویش را در گرو آن نهادند.
عمل کردن بر ((سنت))، باعث شد که یک شکل خارجی و عینی مشخص برای آن بوجود آید و از حملات مسخ کننده‌ی دشمنان در امان بماند.
این شیوه‌ی صد در صد مطمئن، پس از پیامبر جنیز با صحابه شهمراه بود و چه بسا در جواب سائلین، عملاً اقدام می‌نمودند و بدین طریق، عین عمل پیامبر جرا در مسئله مورد نظر، به سائل می‌فهماندند؛ طریقه‌ای که هر شبهه و سوالی را از ذهن مخاطب بر می‌کند.