بربریَّت (توحُّش، حالت تهاجُمی): Barbarity
یکی از مظاهر جامعة بدوی یا هرگونه فرهنگی که زبانِ مکتوبی نداشته و فرهنگ مادّی آن در زراعت و چوپانی، خُلاصه شود. همانگونه که از بربریَّت، أوج قساوت و أذیّت و آزارنفس به علَّت ارتکاب برخی از جرایم، اراده میشود.