اجتهاد، نص، واقع، مصلحت

یقین: Perfect Faith

در لُغت، نوعی از آگاهی است که تردیدی در آن نیست.

در اصطلاح، عبارت است از اعتقاد به چیزی به این صورت که فلان گونه بوده است و بجُز آن صورت، امکانپذیر نیست و مطابق با واقع بوده و زوال ناپذیر است. و گُفته شده که یقین، نقیض شک است و همان آگاهی است که بعد از شک، حاصل می‌شود.