اجتهاد، نص، واقع، مصلحت

إستدلال: Inference

استدلال، فرآیندی ذهنی است که تفکُّر انسان، از گُذرِ یک نتیجه‌گیری قبلی به آن، مُنتهی می‌شود. بنابراین، استدلال، به دلیل سابقی که در زمان و مکانِ خود، صحیح بوده است و گاهی برای نتیجه‌گیری حاضر و فعلی، صلاحیّت دارد، متکّی است امّا بدونِ آنکه آن دلیل سابق به صورتِ قطعی، صحیح باشد. در نتیجه در استدلال، نوعی موضوعیّتِ فرضی است و از این رو تعیین و تبیین فرضیات برای روشن شدن بحث، به استدلال، منتهی می‌شود.