اجتهاد، نص، واقع، مصلحت

استحسان: Preference

در لغت، چیزی را نیکو شُمردن و اعتقاد خوب نسبت به آن است.

در اصطلاح، دلیلی است که در نفس مجتهد، مُنقدح می‌گردد، درحالی که تعبیر مُجتهد از بیان آن دلیل، قاصر است و گُفته شده که استحسان، رویگردانی از قیاس به سبب آن چیزی است که قوی‌‌تر از قیاس است. یا اینکه، اسمی برای دلیلی از أدلّة چهارگانه است که با قیاس جلی، مُقابله می‌کُند و زمانی که قوی‌تر از قیاس جلی باشد، طبق آن، عمل می‌شود. و به دلیل آنکه در غالب موارد، قوی‌تر از قیاس جلی است، آن را استحسان نامیده‌اند. در نتیجه، استحسان، همان قیاسِ مُستحسن است. همچنین گفته شده که استحسان، عبارت از ترک قیاس و عمل به آن چیزی است که به حال مردم، خوشایندتر است.