فاطمهلدر راه هجرت
هر روز فشار و آزار کفار و مشرکان مکه بر پیامبر ج و یارانش شدّت مییافت، مخصوصاً پس از وفات ابوطالب و خدیجهلکه از پشتیبانهای اصلی پیامبر ج و صاحب نفوذ بودند، اما دین اسلام، همان دینی است که پروردگار میخواهد آن را غالب سازد، و همان دینی است که نزد او تعالی مقبول است، به همین علّت بر اثر فشار کفار و مشرکان قریش از بین نمیرود، بلکه دعوتش به خارج از مرزهای مکه نفوذ کرده و مردمانی از «یثرب» را به سوی خود کشانده بود، همانهایی که پیشتر بر سر مسایل جزیی، سالها با هم به جنگ و خونریزی میپرداختند، حالا به برکت این دین انسانساز، با هم در آسایش و آرامش روزگار به سر میبرند. آنان از پیامبر ج و یارانش دعوت نمودند تا به «یثرب» بیایند و در آرامش و به دور از فشار قریشیان به عبادت پروردگار مشغول شوند.
این هنگام بود که اجازهی هجرت صادر شد و اصحاب، گروه گروه و فرد فرد به «یثرب» پناهنده شدند.
پس از مدتی به خود رسول الله ج اجازه هجرت داده شد و دستور رسید که برای این سفر ابوبکر س را به عنوان همسفر انتخاب کند و بر جای خویش علی س را بگذارد.
پیامبر ج به همراه ابوبکر س آمادهی هجرت شدند و در این وقت فاطمهی زهرا و خواهرش اُمکلثوم در بیت پیامبر ج مانده بودند.