اشکال سوم: پیامبر ج وصیت کرده بود که فدک را به فاطمه بدهند!
اشکال دیگر: پیامبر اکرم ج وصیت کرده بود که بعد از او فدک را به فاطمه بدهند، اما ابوبکر این کار را نکرد!
جواب: اولاً: این ادعا از سوی حضرت زهرالدر هیچ کتاب معتبری از شیعه و سنی ثبت نشده است.
ثانیاً: باید دانست که وصیت برادر میراث است، وقتی در ملک پیامبر ج میراث جاری نمی‌شود، وصیت چگونه جاری شود؟! وصیت و میراث هر دو انتقال مُلک بعد از مرگ می‌باشند. و دانستیم که انبیا بعد از خودشان اموال‌شان جزو بیت‌المال به شمار می‌آید.
ثالثاً؛ وصیت کردن برای شخص مخصوصی زمانی درست است که از سوی وصیت‌کننده چیزی خلاف آن صادر نشده باشد، وقتی پیامبر ج فرمود: «ما تركناه صدقة»حکم وصیت‌های دیگر را باطل کرده است.
رابعاً، اگر هم وصیت شده باشد، ابوبکر س از آن مطلع نبوده، پس ضروری است که شاهد بخواهد، آن هم بر اساس حکم قرآنی دو مرد و یا یک مرد و دو زن.
خامساً؛ اگر ابوبکر س بی‌خبر بود و به این علت نتوانست فدک را به فاطمهل بدهد، چرا خود حضرت علی س در زمان خلافت خویش این کار را نکرد؟ چه کسی مانع او بود؟ بلکه او نیز همانند بقیه در راه فقرا و مساکین و ابن سبیل خرج می‌کرد.
و اما در پایان این شبهه را نیز جواب دهیم، بعضی از علمای شیعه گفته‌اند:
«بر فرض اینکه دعوای هبه و یا وصیت از فاطمه‌ی زهرا درست نبوده، اما اگر حضرت زهرا با گرفتن فدک راضی می‌شد، چرا ابوبکر فدک را به او نبخشید تا اسباب رنجش پاره‌ی تن پیامبر ج فراهم نشود؟
باید بگوییم که در این وقت یعنی ابتدای خلافت ابوبکر س ایشان با بلایی عظیم گرفتار شده بودند، اگر رضایت خاطر حضرت زهرالرا مقدم می‌داشتند، به دو صورت رخنه‌ی بزرگ در دین راه می‌یافت؛ اول آنکه به یقین مردم گمان می‌بردند که خلیفه در امور مسلمانان با تفاوت و تبعیض حکم می‌کند و رعایت نزدیکان خویش را می‌کند که بدون ثبوت دعوی، مدعای ایشان را برآورد می‌کند، در حالی که از دیگران برای اثبات دعوای خویش شاهد و گواه می‌خواهد، و این گمان موجب فساد عظیم در دین تا قیام قیامت می‌گردید و قضاوت و احکام نیز بهانه‌ای به دست می‌آوردند تا رعایت نزدیکان را داشته باشند.
دوم آنکه در صورتی که حضرت زهرالرا این زمین به طریق تملیک می‌داد، ملک وارث در حقیقت ملک مورث است، زیرا خلافت و نیابت اوست پس بازگرداندن این زمین که صدقه پیامبر ج بود به حکم (ما ترکناه صدقة)در خاندان پیامبر ج لازم می‌آمد، حال آنکه از رسول خدا ج شنیده بود که «العائد في صدقته كالكلب يعود في قيئه»این حرکت عظیم از ابوبکر س هرگز امکان نداشت که صادر شود.
و اما دلیل دیگر اینکه در این صورت حضرت عباس س و ازواج مطهرات نیز برای سهم‌هایی درخواست می‌کردند و کار ابوبکر س مشکل می‌شد. و اگر این مصالح را در نظر می‌گرفت حضرت زهرالناراحت می‌شد، ناچار به حکم حدیث نبوی که «المؤمن إذا ابتلي ببليَّتين اختار أهونهما»: هرگاه مؤمن به دو بلا گرفتار آید، پایین‌ترین و کم ضررترین را بگیرد.
همین جانب را گرفت زیرا جبران این آسان‌تر بود، و همان طور که گذشت رضایت او را بعداً به جای آورد. اما اگر جانب دیگر را می‌گرفت فساد در دین روی می‌نمود.