۳) بُریده و منقطع از آتش
وقتی پیامبر ج آتش جنگ را در مکه‌ی مکرمه به واسطه‌ی اختلاف بر سر نصب حجرالاسود، خاموش کرده در همان روز خداوند به او این دختر را عنایت فرمود، به همین علّت او را فاطمه نامید، یعنی منقطع و بریده از آتش جهنّم. فاطمه از فطم مشتق است یعنی: قطع و منع. مثلاً می‌گویند: «فطمت المرأة الصبی»: آن زن شیر را از فرزندش قطع کرد و برید. پس فاطمه نیز از آتش جهنّم دور و بُریده شده است.