فدک پس از وفات پیامبر ج :
پس از وفات رسول اکرم ج باغ فدک و دیگر اموالی که به رسول اکرم ج تعلّق داشت، همگی جزو بیت‌المال قرار گرفتند. اهل تشیع بر این باورند که پیامبر ج باغ فدک را به فاطمه بخشیده بود اما ابوبکر آن را از فاطمه پس گرفت. نویسندگان اهل تشیع این اقدام را ظلم و ستم بزرگی به فاطمه تلقی می‌کنند و انگار آنها حقدارتر از فاطمه، همچون کاسه‌ای داغ‌تر از آش به دامن زدن به این قضیه‌ی می‌پردازند. در حالی‌که خود حضرت فاطمه‌لو حضرت علی س پس از گفتگو با حضرت ابوبکر س خیلی زود قانع شدند و اعتراض نکردند.
اما متأسفانه بعضی از نویسندگان شیعه این کار را غصب و ظلم ابوبکر س نسبت به خاندان اهل بیت می‌دانند و آن را با آب و تاب فراوان تبلیغ می‌کنند. و حتی جلسه‌ی سخنرانی ساختگی را پیش می‌کشند که فاطمه ل به مسجد رفته و فریاد دادخواهی سر داده است. در این خطبه‌ی ساختگی الفاظی به چشم می‌خورد که تماماً اهانت به خلیفه‌ی راشده‌ی پیامبر و شاگردان مکتب رسول الله ج به حساب می‌آید، که این کارها از زنی صالحه و با ادب همچون فاطمه‌ی زهراء کاملاً به دور است. اکثر مورّخان منصف این قضیه را این‌گونه بازگو می‌کنند:
هنگامی که پیامبر ج وفات یافت و فاطمهل به حال عادی برگشت، به فکر میراث پدرش افتاد. از این رو به همراهی شوهرش ابوالحسن س نزد خلیفه‌ی مسلمین، حضرت ابوبکر صدیق س آمدند و درخواستش را در مورد اموال و میراث پدرش مطرح کرد.
حضرت ابوبکر س با کمال احترام و ادب فرمود: ما از پدر بزرگوارت شنیده‌ایم که فرمودند: کسی از ما پیامبران ارث نمی‌برد، و آنچه از ما باقی می‌ماند به عنوان صدقه متعلق به مسلمانان است. (به همین علت نه شما و نه فرزندم عایشه که همسر پیامبر ج بوده، چیزی نمی‌برید، اما از بیت المال حقوق‌تان محفوظ می‌باشد).
حضرت فاطمه‌لاز این راهنمایی خلیفه خشنود شده و با قناعت به خانه‌ی خود برگشت و همچون گذشته زندگی زاهدانه را اختیار نمود؛ چراکه او تربیت یافته‌ی زیر دست کسی بود که دنیا را گذاشته و به آخرت روی آورده بود. فاطمه این آیات را نصب العین خویش قرار داده بود که:
﴿قُلۡ مَتَٰعُ ٱلدُّنۡيَا قَلِيلٞ وَٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّمَنِ ٱتَّقَىٰ﴾[النساء:۷۷].
«بگو: كالای دنيا اندك است و آخرت برای كسی كه پرهيزگار باشد بهتر است».
او برای به دست آوردن ثروت و دارایی، جنگ و جدل نکرد، و همانند بعضی از زنان امروزی برای دست یافتن به پول و باغات، حکم خدا و رسول او را زیر پا نگذاشت، بلکه او تمام سعی‌اش در این دوران برای آباد کردن آخرت بود؛ چراکه طبق مژده‌ی پیامبر ج رحلت او نیز نزدیک بود.
﴿وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا ١٩﴾[الإسراء:۱۹].
«و هر كس كه (دنيای جاودانه‌ی) آخرت را بخواهد و برای (فرا چنگ آوردن) آن، تلاش سزاوار آن را از خود نشان دهد، در حالی كه مؤمن باشد، اين چنين كسانی، تلاش‌شان بی‌سپاس (و بی‌اجر) نمی‌ماند».
پس «مبارزات فاطمه» و «فریاد دادخواهی» و... تمامی اینها افسانه‌ای بیش نیست که افرادی برای جلب نظر مردم و رسیدن به مقاصد نفسانی سرهم کرده‌اند.