شبهاتی پیرامون عصمت انبیاء
کسی از باب اعتراض می‌گوید: چگونه امکان دارد انبیاء معصوم باشند در حالیکه خداوند در قرآن کریم بعضی از خطاها و مخالفت‌ها را به بعضی نسبت داده و برای برخی از ایشان اثبات گناه و معصیت نموده است؟!
نسبت به حضرت آدم فرموده: ﴿وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ ١٢١﴾[طه: ۱۲۱]. [۱۶۰]
درباره حضرت نوح می‌فرماید: ﴿إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ ٤٦﴾[هود:۴۶]. [۱۶۱]
خطاب به حضرت سیدالمرسلین محمدصمی‌فرمایید: ﴿لِّيَغۡفِرَ لَكَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنۢبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ﴾[الفتح: ۲]. [۱۶۲]
در جواب این شبهات می‌گوییم: عصمت انبیاء به دلالت نصوص قرآن کریم و به اقتضای منطق سلیم علمی ثابت است. چون اگر پیغمران در تمامی اعمال و رفتارها نمونه کمال و فضل و شرافت و طهارت نباشند، اگر عصمت جزو صفات ایشان نباشد خداوند مکلفین را به تبعیت و پیروی از آن‌ها در تمامی اعمال و رفتارها امر نمی‌نماید:
و آنچه در برخی از نصوص آمده دال بر اینکه برخی از معاصی و مخالفت از برخی از پیغمبران به ثبوت رسیده حمل بر وجوه زیر می‌شود.
۱- این قبیل اعمال جزو معاصی نبوده و داخل در محدوده خلاف الأولی هستند.
۲- آن‌ها معاصی نبوده بلکه جزو خطاهای اجتهادی بوده‌اند.
۳- بر فرض معاصی بودن آن‌ها مهم نیستند زیرا مربوط به زمان قبل از نبوت می‌باشند.
[۱۶۰] بدین نحو آدم از فرمان پروردگارش سر پیچی کرد و گمراه شد. [۱۶۱] و من تو را نصیحت می‌کنم که از نادانان نباشی. [۱۶۲] هدف این بود که خداوند گناهان گذشته و آینده تو را ببخشاید...