معنی قدر و قضاء:
خداوند متعال در بارۀ قدر در قرآن خود فرموده است:
﴿وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ ٢١﴾[الحجر: ۲۱].
«و نیست چیزی مگر این که خزینه و مصدر آن نزد ما است و هیچ چیزی را نمی‌فرستم مگر به اندازه معلوم».
و فرموده:
﴿إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ ٤٩﴾[القمر: ۴۹].
یعنی: «ما هرچیزی را به قدر و اندازۀ معینی آفریده‌ایم» و در بارۀ زمین می‌فرماید:
﴿وَبَٰرَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَآ أَقۡوَٰتَهَا﴾[فصلت: ۱۰].
یعنی: «خداوند در زمین خیر و برکت قرار داده و قوت و روزی در آن به اندازۀ معینی تعیین نموده است» و به خصوص ماه فرموده:
﴿وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ﴾[یس: ۳۹].
یعنی: «ما درجات و منازل ماه را به طور دقیق تعیین نموده‌ایم» و بازهم فرموده است:
﴿وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖ فَقَدَّرَهُۥ تَقۡدِيرٗا ٢﴾[الفرقان: ۲].
«خداوند همه چیز را آفریده و برای آن اندازه‌ای تعیین نموده».
﴿وَكُلُّ شَيۡءٍ عِندَهُۥ بِمِقۡدَارٍ ٨﴾[الرعد: ۸].
«و همه چیز نزد خدا اندازه و مقدار معینی دارد».
در واقع معنی اصلی کلمۀ قدر همان اندازه و قیاسی است که خداوند متعال آن را برای هرچیزی از مخلوقات خود تعیین فرموده و آن سنن الهی و نظام دنیا است. بنابراین، هر موجودی که آفریده شده دارای اندازه و حدود معینی است. من در اینجا می‌خواهم فرق بین «قدر و قضاء» را مشخص کنم با ذکر مثال و در حقیقت مثال اعلی و پرشکوه برای ذات مقدس الهی است و بس. مثلاً: پیمان کاری بخواهد آپارتمانی بسازد مهندس برای او نقشه می‌کشد و تعداد طابوق و اندازۀ سیمان و آهن و سنگ یا آجر به او تحویل می‌دهد یا برایش معین می‌کند و بلندی و کلفتی و چگونگی دیوارها و ساختمان و نوع رنگ و اندازه و تعداد در و پنجره‌ها برایش روشن می‌نماید و مدتی که باید ساختمان را تحویل بدهد در قرارداد بین دو طرف امضا می‌شود. این‌ها همه مانند «قدر» است و تمام آنچه پیمانکار از اوامر مهندس عمل و تنفیذ کند مانند «قضاء» می‌باشد.
و اثناء کار مهندس مذکور می‌تواند در نقشۀ خود کم و زیاد کند و در بارۀ آن‌ها تجدید نظر نماید که مثلاً دروازۀ بزرگ آن ساختمان اول یک مترونیم طول قرار داده شده به دو متر قرارداد نماید و در هر قسمتی از آن آپارتمان می‌تواند تجدید نظر و در آن کم و یا زیاد کند.