در زمینۀ فکر اسلامی

لازم می‌دانیم تصویری از فکر اسلامی و مراحلی را که با گذشت پشت سر نهاده است، همراه با پیچ و خم‌ها و آلودگی‌ها یا بی‌آلایشی‌های عارض بر آن، پیش روی خواننده قرار دهیم.

علامه ابن خلدون در مقدمه‌ی مشهورش ارزیابی آگاهانه و هدایت‌یافته‌ای از این موضوع به عمل آورده است که در چند فصل از کتابش توزیع شده است، کتابی که در نمونه و عمق خود بی‌نظیر است.

دکتر محمد بهی در کنفرانسی که به دعوت اداره‌ی فرهنگ وزارت اوقاف برپا شده بود، اختصار زیبایی از سخن ابن خلدون را همراه با شرح و تعلیقات صادقی که جزئیات بحث را نیز با خود داشت، تقدیم کرد، ما بهتر می‌دانیم که گزیده‌ای از گفتار او را توأم با اضافاتی از سوی خود و تصرف اندکی که در شیوه‌ی طرح موضوع مناسب می‌بینیم بیاوریم تا به شیوه‌ی کارمان در این کتاب نزدیک‌تر گردد، در عین حال کاملاً به آنچه از مقدمه‌ی ابن خلدون نقل شده است وفا و امانتداریمان را حفظ خواهیم کرد.

سخنران گفت: