۶) به ازایِ هر مؤمنِ زن و مرد برای شخص، حسنه‌ای نوشته میشود:
* پیامبر صفرمود:
«منِ استغفرَ للمؤمنینَ والمؤمناتِ کتبَ اللهُ لهُ بکلِّ مؤمنٍ ومؤمنةٍ حسنةً»(به روایت از طبرانی و آلبانی آن را «حسن» دانسته است).
«کسی که برایِ زنان و مردانِ مؤمن طلبِ بخشش و مغفرت نماید به ازایِ هر زن و مردِ مؤمن، یک نیکی برای او نوشته میشود».
پس چه زیباست که انسان برایِ خود و پدر و مادر و زنان و مردانِ مؤمن، چه آنان که در قیدِ حیاتند و چه آنان که به جهانِ ابدی رحلت کرده‌اند، طلبِ بخشش و مغفرت نماید. خداوندِ متعال در مورد دعایِ حضرت نوح ÷می‌فرماید:
﴿رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ﴾[نوح: ۲۸].
«ای پروردگار من، مرا و پدر و مادرم را بیامرز و هر کس را که به خانه‌یِ من در آید (در حالی که) ایمان آورده باشد و نیز تمام مردان و زنان مؤمن را».
و نیز در ذکر دعای حضرت ابراهیم ÷می‌فرماید:
﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡحِسَابُ ٤١﴾[ابراهیم: ۴۱].
«پروردگارا، روزی که حساب برپا میشود، من و پدر و مادرم و مؤمنان را بیامرز».
و در توصیفِ مؤمنان می‌فرماید:
﴿وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ ١٠﴾[الحشر: ۱۰].
«و کسانی که بعد از ایشان (یعنی مهاجرین و انصار) آمده‌اند می‌گویند: «پروردگارا، ما را و برادرانِ ما را که در ایمان از ما پیشی گرفتند بیامرز و در دلهایِ ما نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند هیچ غلّی (و کینه و بغض و حسدی) قرار مده که تو بسیار رؤوف و مهربانی».