۸۸) عملی مکتوب در علیّین:
* پیامبر صفرمود:
«منْ خرجَ منْ بیتهِ متطهّرًا إلی صلاةٍ مکتوبةٍ، فأجرهُ کأجرِ الحاجِّ المحرمِ، وَمنْ خرج إلی تسبیحِ الضّحی لا ینصبهُ إلاَّ إیاهُ فأجرهُ کأجرِ المعتمرِ، وصلاة علی أثرِ صلاةٍ لا لغوٌ بینهما کتابٌ فی علیّینَ».(به روایت از ابوداود و آلبانی آن را حسن دانسته است).
«هرکس، پاک و مطهّر و با وضو برای (ادایِ جماعتِ) نمازی واجب از خانه‌اش خارج شود، پاداشِ او به اندازه‌یِ یک حاجیِ در حال احرام است و کسی که از منزلش به نیّتِ انجامِ نماز چاشتگاه بیرون آید و چیزی غیرِ آن، او را از خانه بیرون نیاورده باشد، پاداشِ او همانندِ پاداشِ کسی است که عمره‌ای به جا آورده باشد و یک نماز به دنبالِ نمازی دیگر که سخنِ بیهوده‌ای در بینِ آن‌ها صورت نگیرد، نوشته‌ای در «علیّین» است».