۶۸) فضل و بزرگی اصلاح روابط بین مردم:
* خداوندِ متعال می‌فرماید:
﴿۞لَّا خَيۡرَ فِي كَثِيرٖ مِّن نَّجۡوَىٰهُمۡ إِلَّا مَنۡ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوۡ مَعۡرُوفٍ أَوۡ إِصۡلَٰحِۢ بَيۡنَ ٱلنَّاسِۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِ فَسَوۡفَ نُؤۡتِيهِ أَجۡرًا عَظِيمٗا ١١٤﴾[النساء: ۱۱۴].
«در بسیاری از نجواها و پچ‌پچ‌هایشان خیر و خوبی نیست مگر در نجواها و پچ‌پچ‌های کسی که به صدقه و احسان یا به کارِ نیکو و پسندیده‌ای یا اصلاح بین مردم دستور دهد. هرکس چنین کاری را به خاطرِ رضایِ خدا انجام دهد خداوند به او پاداش بزرگی عطا می‌کند».
* پیامبر صفرمود:
«ألاَ أُخْبِرُکُمْ بِأَفْضَلَ مِنْ دَرَجَةِ الصِّیَامِ وَالصَّلاَة وَالصَّدَقَةِ؟»
«آیا شما را از چیزی بزرگ‌تر از روزه و نماز و صدقه باخبر نسازم؟»
گفتند: «بلی». ایشان فرمودند:
«صلاحُ ذاتِ البینِ، فإنَّ فسادَ ذاتِ البینِ هیَ الحالقةُ».(ترمذی آن را صحیح دانسته و آلبانی با او موافقت کرده است).
«اصلاحِ روابطِ بینِ مردم که بی‌گمان، بر هم زدنِ روابطِ بینِ دیگران کشنده و مرگبار است».
و از پیامبر صروایت شده که فرمود:
«هِیَ الْحالقةُ لا أقولُ تحلقُ الشَّعرَ ولکنِ تحلقُ الدّینَ».(به روایت از ترمذی و آلبانی در «صحیح التّرغیب والتّرهیب»گفته است که: حسنٌ لغیره [۸]می‌باشد).
«آن سُتُرنده است؛ نمی‌گویم (و منظورم این نیست) که مو را می‌سترد بلکه دین را می‌سترد (و از بین می‌برد)».
[۸] حدیثِ «حسنٌ لغیرهِ» حدیثِ ضعیفی است که طرق روایت آن زیاد باشد و سببِ ضعف آن، فسق و گناهِ راوی یا دروغ‌گوییِ او نباشد. چنین حدیثی به مرتبه‌یِ حسن ارتقاء می‌یابد که به آن «حسنٌ لغیره» گفته می‌شود و این نوع حدیث از حدیث «حسن» از نظر مرتبه و اعتبار، پایین‌تر است. (مترجم).