۲۳) در موردِ فضل و بزرگیِ فرو خوردنِ خشم:
* پیامبر صفرمود:
«منْ کظمَ غیضًا وهو قادرٌ علی أن ینفّذهُ دعاهُ اللهُ سبحانهُ وتعالی علی رؤوسِ الخلائقِ یومَ القیامة حتّی یخیّرهُ منَ الحورِ ما شاءَ».(ترمذی آن را حسن دانسته و آلبانی هم با او موافقت کرده است).
«هرکس خشمی را فرو خورد در حالی که قادر به عمل به آن می‌باشد، خداوندِ پاک و متعال در روزِ قیامت بر بالای سرِ مردم او را صدا می‌زند تا هر حوریی که می‌خواهد انتخاب نماید».
* پیامبر صدر حدیثی که مردم را برای خدا محبوب می‌گرداند می‌فرماید:
«ومنْ کفَّ غضبهُ سترَ اللهُ عورتهُ ومنْ کَظَمَ غیظاً ولوْ شاءَ أنْ یمضیهُ أمضاهُ ملأَ اللهُ قلبهُ رضیً یومَ القیامة».(طبرانی و ابن ابی الدنیا آن را روایت کرده و آلبانی در «صحیح الجامع» آن را حسن دانسته است).
«هرکس از عصبانیّت و خشمش دست بردارد خداوند، عیبِ او را می‌پوشاند و هر کس که عصبانیّتش را فرو خورد ولو اینکه خواسته باشد که به خشمش عمل نماید، خداوند در روزِ قیامت قلبش را از رضایت پر می‌کند».