فرصت های کسب پاداش

۱۱۲) غذا می‌خورد و دعا می‌کند و لباس می‌پوشد و دعا می‌کند و در نتیجه بخشیده می‌شود:

* پیامبر صفرمود:

«منْ أکلَ طعامًا ثمَّ قالَ: الحمدُللهِ الّذی أطعمنی هذا الطّعامَ ورزقنیهِ منْ غیرِ حولٍ منّی ولا قوّةٍ غُفرَ لهُ ما تقدّمَ منْ ذنبهِ وما تأخّرَ»، قالَ: «ومنْ لبسَ ثوباً فقالَ: الحمدُللهِ الّذی کسانی هذا الثّوبَ ورزقینهِ منْ غیرِ حولٍ منّی ولا قوّةٍ، غُفرِ لهُ ما تقدَّمَ منْ ذنبهِ وما تأخَّر».(به روایت از ابوداود و آلبانی آن را حسن دانسته است، به غیر از زیادی «وما تأخر» در دو موضع حدیث).

«هر کس غذایی بخورد و سپس بگوید: سپاس و ستایش، مخصوص خداوندی است که این غذا را به من خوراند و آن را روزی من گردانید بدون (صرف) زحمت و نیرویی از طرف من، گناهانِ گذشته و آینده‌یِ او بخشیده می‌شود» و باز فرمود: «و هر کس اگر لباسی پوشید بگوید: سپاس و ستایش برایِ خدایی که این لباس را بر من پوشانید و روزی من گردانید بدون (صرفِ) زحمت و نیرویی از طرفِ من، گناهان گذشته و آینده‌یِ او بخشیده می‌شود».