۶۱) کفّارهیِ مجلس:
* پیامبر صفرمود:
«منْ جلسَ فی مجلسٍ فکثرَ لغطهُ، فقالَ قبلَ أنْ یقومَ منْ مجلسهِ ذلك: سبحانك اللهمَّ وبحمدك، أشهدُ أنْ لا إله إلاَّ أنتَ، أستغفرُك وأتوبُ إلیك إلاَّ غفرَ لهُ ما کانِ فی مجلسهِ ذلك».(ترمذی آن را روایت کرده و آلبانی صحیح دانسته است).
«هرکس در مجلسی بنشیند و در آن، زیاد حرف بزند، اگر قبل از این که از آن مجلس خارج شود بگوید: «خداوندا، تو پاک و منزّهی و من ستایشِ تو میگویم و گواهی میدهم که هیچ معبودِ به حقّی جز تو نیست، از تو طلبِ بخشش و مغفرت مینمایم و به سویِ تو باز میگردم» حتماً آنچه (از گناه) که در آن مجلس داشته است بخشیده میشود».