۱۶۰) فضل و بزرگیِ افطار دادن به روزه‌دار:
* پیامبر صفرمود:
«منْ فطّرَ صائمًا کانَ لهُ مثلُ أجرهِ غیرَ أنّهُ لا ینقصُ منْ أجرِ الصّائمِ شیئًا».(ترمذی آن را روایت کرده و گفته که صحیح است و آلبانی هم با او موافقت کرده است).
«هر کس که به روزه‌داری افطاری دهد به اندازه‌یِ او پاداش می‌گیرد و اجرِ او به هیچ وجه از اجر و پاداشِ روزه‌دار کمتر نیست».