هفتم: جملۀ «وحبل الله المتين»
که میخواهد بگوید علیسریسمان محکم خدا است و بر خلاف قول خدا و هم بر خلاف قول امیر المؤمنین در نهج البلاغه این جمله را آورده؛ زیرا خدا در آل عمران آیۀ ۱۰۳ فرموده: ﴿وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ﴾«و همگی به ریسمان الله چنگ بزنید و پراکنده نشوید»و به همه امر کرده به ریسمان خدا چنگ زنند و این تکلیف باید مقدور باشد در حالی که در زمان ما علیسنیست و ما توانائی آنکه به او چنگ بزنیم نداریم ولی خدا باید به چیزی تکلیف کند که همیشه موجود باشد و آن قرآن است که باید به آن چنگ زد. و خود علیسدر خطبه ۱۵۶ نهج البلاغه فرموده: «وعليکم بکتاب الله فإنه الحبل المتين: و پیروی از کتاب خدا را بر خود لازم بگیرید؛ زیرا که آن ریسمان محکم است». ودر خطبهی ۱۷۶ فرموده: «وإن الله سبحانه لم يعط أحداً بمثل هذا القرآن فإنه حبل الله المتين وسببه الأمين:و خداوند بزرگ به هیچکس همانند این قرآن را نداده است؛ زیرا که آن ریسمانِ محکم الله و سبب امینش میباشد». پس معلوم میشود خود علیسهم باید به این کتاب چنگ بزند نه اینکه خودش حبل الله باشد؛ زیرا خداوند متعال در سورۀ اعراف آیۀ ۱۷۰ فرموده: ﴿وَٱلَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُصۡلِحِينَ١٧٠﴾«و آنان که به کتاب آسمانی چنگ میزنند و نماز را به پا میدارند، (مصلحند و) ما پاداش اصلاحگران را ضایع نمیکنیم»که در این آیه متمسکین به کتاب را مصلح دانسته و بر همه لازم است که برای اصلاحات به آن متمسک شوند ولی بافنده دعا برخلاف قول خدا و آن امام بافته و لابد خودش را شیعه دانسته. ولی کسی مسلمان است که اسلام را بپذیرد و آن را کم و زیاد نکند.