در مورد کسی که به زیارت قبر حسین بن علی - ب- رفته
در روایتی دیگر در مورد کسی که به زیارت قبر حسین بن علیبرفته و این عمل را به پایان رسانده گفته شده: «فرشته‌ای بر او نازل می‌شود و خطاب به او می‌گوید: من فرستاده‌ی خداوند هستم. پروردگارت بر تو سلام می‌فرستد و می‌فرماید زندگی جدیدی را آغاز کن. من تمام گناهان تو را آمرزیده‌ام» [۱۸۴]. و در روایت دیگری گفته شده: «زیارت قبر امام حسین÷بهترین و با ارزش‌ترین عملی است که یک فرد شیعی می‌تواند در زندگی خود انجام دهد» [۱۸۵].
ما نمی‌دانیم چرا أحدی از شیعیان یقه‌ی این جعل کنندگان روایات را نگرفته و از آن‌ها نپرسیده که اگر واقعاً این عمل شرک آلود اجر و ثوابی افزونتر از رفتن به حج می‌داشت چرا در قرآن مجید که بارها در آن در مورد حج صحبت شده، ذکری از این عمل به میان نیامده است؟
اکنون به ذکر روایتی از کتاب آقای مجلسی می‌پردازیم که در آن آقایان دروغگو، جسارت و بی‌خردی را به حد اعلای خود رسانده‌اند.
در این روایت گفته شده: «خداوند و فرشتگان و همچنین پیامبران و مؤمنین به زیارت قبر امیرالمؤمنین÷می‌روند» [۱۸۶].
جای بسی تعجب و شگفتی است که کتابی با این روایات کفر آلود به عنوان یکی از مصادر و مراجع مذهب تشیع شناخته شده است!
جالب است بدانیم از آنجائی که دروغگویان توقع آن را داشته‌اند که گروهی از شیعیان این روایات مکذوبه را نپذیرفته و آن‌ها را مورد انتقاد قرار دهند، برای ترساندن و زهر چشم گرفتن از اینگونه اشخاص روایاتی از خود جعل کرده و در این روایات کسانی که به زیارت قبر حسین بن علی (ب) نروند را کافر و مرتد معرفی کرده‌اند [۱۸۷]. در یکی از این روایات هارون بن خارجه گفته است:
«از ابا عبدالله÷پرسیدم: کسی که بدون داشتن عذر به زیارت قبر امام حسین÷نرود چگونه شخصی است؟
ایشان در جواب فرمودند: این شخص از اهل جهنم خواهد بود» [۱۸۸].
بر اساس این روایات جعلی نه تنها زیارت قبر ائمه، بلکه زیارت قبر دختران آن‌ها نیز شخص زائر را بهشتی خواهد ساخت. در روایتی منسوب به جعفر/گفته شده: «حرم خداوند مکه و حرم پیامبر مدینه و حرم امیرالمؤمنین کوفه می‌باشد. شهر قم نیز حرم ما است. در این شهر یکی از دختران فرزند من بنام فاطمه دفن خواهد شد. هرکس به زیارت قبر او رود بهشت را برای خود ضمانت کرده است» [۱۸۹].
[۱۸۴] تهذیب التهذیب، طوسی ۲/۱۴، كامل الزیارات، ابن قولویه، ص ۱۳۲ (چاپ سابق الذكر)، ثواب الاعمال، ص ۵۱ (چاپ سابق الذكر)، وسایل الشیعه، حر عاملی ۱۰/۳۴۱، ۳۴۲ (چاپ سابق الذكر). [۱۸۵] كامل الزیارات، ابن قولویه، ص ۱۴۶ (چاپ سابق الذكر)، بحار الانوار، مجلسی ۱۰۱/۴۹ (چاپ سابق الذكر). [۱۸۶] بحار الانوار، مجلسی ۱۰۰/۲۵۸ (چاپ سابق الذكر). [۱۸۷] تهذیب الاحكام، طوسی ۲/۱۴ (چاپ سابق الذكر)، كامل الزیارات، ابن قولویه ص ۱۹۴ (چاپ سابق الذكر)، وسایل الشیعه، حر عاملی ۱۰/۳۳۳- ۳۳۷ (چاپ سابق الذكر). [۱۸۸] وسایل الشیعه: ۱۰/۳۳۶- ۳۳۷ (چاپ سابق الذكر)، كامل الزیارات، ابن قولویه ص ۱۹۳ (چاپ سابق الذكر). [۱۸۹] مشاهد العتره، عبد الرزاق الحسینی، ص ۱۶۲ و پس از آن. (مطبعة الآداب، النجف ۱۳۸۷ هـ).