شیعه اثنا عشری از همه جا از همه چیز

دعای جوشن کبیر:

نهمین دعای فصل ششم «دعای جوشن کبیر» است. کفعمی این دعا را در «مصباح» بدون ذکر سند آورده. مجلسی نیز این دعا را نقل نموده أمّا سندی برای آن ذکر نکرده است. این خبر می‌گوید در یکی از غزوات، پیامبر از سنگینی زره خویش شکایت کرد، جبرئیل این دعا را برای آنحضرت آورده و گفت: زره از تن برون کن و این دعا را بخوان که موجب أمنیّت تو و أمّت تو خواهد بود! می‌پرسیم در کدام غزوه بود که این دعا نازل شد؟ ثانیاً: در کتب معتبر سیره مذکور است که پیامبر در غزوات زره نمی‌پوشید. ثالثاً: بسیاری از أصحاب پیامبرصدر غزوات شهید شدند و این دعا موجب أمنیّت آنان نشد. در این خبر مطالب عجیبی آمده از جمله اینکه هرکه این دعا را بخواند و یا با خود داشته باشد خدا بهشت را بر او واجب می‌سازد! و مانند ثواب حضرت ابراهیم و موسی و عیسی خواهد داشت!! و اگر این دعا را با کافور یا مشک بنویسند و سپس آن را بشویند و آبش را بر کفن مرده بپاشند عذاب قبر از او برداشته می‌شود و هفتاد هزار فرشته به قبر میّت وارد شده، او را به بهشت بشارت می‌دهند!! و هرکه این دعا را بر کفن خویش بنویسد حقّ تعالی حیا می‌کند که او را به آتش دوزخ عذاب کند!!.

أولاً: خداوند متعال را نباید با بندگان قیاس کرد و برای او شرم و حیا قائل شد﴿فَلَا تَضۡرِبُواْ لِلَّهِ ٱلۡأَمۡثَالَۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ٧٤﴾[النحل: ۷۴] «پس برای الله همتایانی قرار ندهید. بی‌گمان الله می‌داند و شما نمی‌دانید».

ثانیاً: بنا به این حدیث هر شخص آلودۀ فاسقی می‌تواند اسماء إلهی را بر کفن خویش بنویسد و از مجازات إلهی فرار کند! سبحانه وتعالی عمّا يقولون علوّاً كبيراً.

ثالثاً: اصولاً اسماء الهی را نباید بر کفن نوشت؛ زیرا در میان قبر به چرک و خون و محتویات امعاء میّت آلوده خواهد شد و مخالف با احترام به خدا و اسماء حسنای إلهی است. قرآن کریم فرموده: ﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى١﴾[الأعلى: ۱]. «نام پرورگار برتر و بلندمرتبه‌ات را به‌پاکی یاد کن».

رابعاً: دربارۀ این دعا گفته شده که هرکس آن را در ماه رمضان سه بار بخواند حقّ تعالی جسد او را بر آتش دوزخ حرام سازد! این با تعالیم اسلام موافق نیست بلکه هر بنده‌ای که مرتکب کبائر و محرّمات نشده باشد پیکرش بر آتش حرام خواهد بود و اگر مرتکب شده باید توبه و جبران نماید نه آنکه دعایی را سه بار بخواند. (فتأمّل)

مؤلّف مفاتیح می‌گوید: «خواندن این دعا در خصوص شب‌های قدر در خبر ذکری از آن نیست لکن ملا باقر مجلسی در «زاد المعاد» در ضمن أعمال شب‌های قدر گفته: و در بعضی از روایات وارد شده است که دعای جوشن کبیر را در هریک از این سه شب بخوانند و کافی است فرمایش آن بزرگوار ما را در این مقام»!!.

البتّه وضع روایات و اعتبار آن‌ها معلوم نیست و قول مجلسی نیز حجّت نمی‌باشد. از شیخ عباس می‌پرسیم آیا مجلسی می‌تواند آداب و أعمال شرعی را کم و زیاد کند؟ آیا مجلسی حجّت است؟!.

مطلبی‌که در اینجا ذکر آن ضرورت دارد این است که متن دعای جوشن کبیر معیوب نیست أمّا باید پرسید اگر شما این دعا و أمثال آن را قبول دارید چرا بر خلاف آن عمل می‌کنید و اگر آنچه را که در این دعا آمده درست می‌دانید پس اکثر عقائد شما باطل است.

مثلاً در بند ۱۹ دعا آمده است: «يا مَن ليس أحَدٌ مثلهُ»«ای خدایی‌که أحدی مانند او نیست» در حالی که شما امام را مانند خدا همه جا حاضر و ناظر و از هر چیز مطّلع می‌دانید! دربند ۲۲ گفته است: «يا مَن سَتَرَ القبيح. . . . يا مَن لَم يَهتِكِ السِّتر»«ای خدایی که زشتی و بدی (بندگان) را پوشانده است . . . ‌ای خدایی که پرده (آبروی کسی) را ندرَد» یعنی خدا ستّار العیوب است. ولی شما می‌گویید همۀ گناهان به رسول خداصو أئمّه عرضه می‌شود (کافی، باب ۸۷) و نعوذ بالله خدا ستّارالعیوب نیست!! دربند ۳۱ چنین می‌خوانیم: «يا حَيّاً لايموتُ . . . يا عالماً لايَجهَلُ» «ای خدای زند‌ه‌ای که نمی‌میرد. . . ‌ای خدای دانایی‌که نادانی (در او راه) ندارد». أمّا شما امام را هم زنده‌ای می‌دانید که نمی‌میرد و عالمی است که به چیزی جاهل نیست! دربند ۳۸ آمده است: «يا مَن لامفزع إلا إليه . . . يا مَن لاحولَ ولاقُوّةَ إلا به يا مَن لايُستعان إلا به... يا مَن لايُرجى إلا هو»«ای خدایی‌که پناهگاه و شکایت‌گاهی جُز به سوی او نیست . . . ای‌خدایی‌که تحوّل و نیرویی جُز از او نیست، ‌ای خدایی که جُز از او استعانت و مدد جویی نشود . . . ‌ای خدایی‌که جُز به او امیدوار نتوان بود». ولی شما بر خلاف این جملات، از علی و أبو‌الفضل و رضا و مهدی کمک می‌خواهید و یاری می‌جویید و «یا علی مدد» و «یا مهدی ادرکنی = ‌ای مهدی مرا دریاب» می‌گویید و معتقدید آن‌ها صدای شما را می‌شنوند! دربند ۹۰ گفته است: «يا مَن لايَعلَمُ الغَيبَ إلا هو یا مَن لايَصرِفُ السُّوءَ إلا هو»«ای خدایی که جُز ا و کسی غیب نمی‌داند، ‌ای خدایی که جُز او بدی را بر طرف نمی‌سازد» أمّا شما امام‌های خودتان را هم عالِم الغیب و بر طرف کنندۀ بدی و شفاد هندۀ مرض می‌دانید!.