دوم: عبدالله بن سعد بن ابی السرح:
او از اصحاب پیامبر خداصبود و سپس از دین خدا برگشت و مرتد شد، و بعد از آن توبه کرد و به سوی خدا بازگشت، و برگشت تا با پیامبرصبیعت کند، عثمان گفت: ای پیامبر خدا با او بیعت کن، او توبه کرده است، اما پیامبرصبا او بیعت نکرد، سپس عثمان برای بار دوّم و سوّم به او گفت، آنگاه پیامبرصدستش را دراز نمود و او با پیامبر بیعت کرد [۱۱۰]، و او از آنچه بر آن بود برگشت و به سوی خدا توبه کرد. و از بهترین والیان بود و آفریقا را او فتح کرد.
و امام الذهبی در مورد او می‌گوید: او از حد فراتر نرفت و از وقتی که در سال فتح مکه مسلمان شد کاری نکرد که از او انتقاد گرفته شود، و او یکی از مردان عاقل و سخاوتمند بود [۱۱۱].
و فتوحات زیادی که در آفریقا بدست آمد توسط او انجام گرفت.
[۱۱۰] ابو داود – کتاب الحدود – باب الحکم فی من ارتد ۴۳۵٩. [۱۱۱] سیر اعلام النبلاء ۳/۳۴.