۳۸- در صفحه ۱۸٩ میگوید:
همچنان که آیه تطهیر نیز دلالت بر معصوم بودن او دارد که درباره او و همسرش و دو فرزندش، به گواهی شخص عایشه نازل شده است. سپس صحیح مسلم را بعنوان مرجع ذکر کرده است.
این سخن تیجانی، دروغ و فریب و دغلکاری است تا خواننده گمان کند که آیه در مورد حضرت علی، فاطمه، حسن و حسینسنازل شده است سپس به دروغ و ناحق صحیح مسلم را بعنوان مرجع ذکر میکند در حالیکه در حدیث این مطلب وجود ندارد که آیه در مورد این افراد نازل شده است. در صحیح مسلم چنین آمده است که: پیامبر خداصبر حضرت علی، فاطمه، حسن و حسینس، این آیه را خواند نه اینکه این آیه بصورت ویژه در مورد آنها نازل شده است [٩٩].
شیخ الاسلام ابن تیمیه میگوید: محتوای این حدیث اینست که پیامبر اکرمصدعا نمود تا خداوند پلیدی را از آنها دور نموده و آنها را پاک گرداند و حد اکثر آن اینست که پیامبر دعا نمود تا آنها از متقیان باشند. همان کسانی که خداوند پلیدی را از آنها دور نموده و آنها را پاک گردانده است و اجتناب و پرهیز از پلیدی معصیت و گناه بر تمام مسلمانان واجب است و همه مومنان به پاکی و پاکیزگی امر شدهاند.
خداوند میفرماید: ﴿مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجۡعَلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ حَرَجٖ﴾[المائدة: ۶]. «خداوند نمیخواهد شمارا در حرج و تنگنا قرار دهد لیکن میخواهد شما را پاک گرداند و نعمتش را بر شما تکمیل نماید».
ودر جای دیگر میگوید: ﴿خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا﴾[التوبة: ۱۰۳]. «از اموال مسلمین زکات بگیر تا آنها را بوسیله زکات، پاک کرده و تزکیه نمایی».
و در آیه دیگر آمده است: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ﴾[البقرة: ۲۲۲]. «همانا خداوند، توبه کنندگان و پاک کنندگان را دوست دارد».
پس حد اکثر آن اینست که رسول اکرمصبرای آنها دعا نمود تا دستورات را انجام دهند و از ممنوعات پرهیز نمایند و چون دوری از پلیدی وفعل پاکی بر اهل کساء لازم و واجب بود، پیامبرصبرای آنها دعا نمود تا بدینصورت به آنها در انجام آنچه به آن امر شدهاند، کمک نماید تا مستحق مذمت و عذاب نشوند و مورد مدح قرار گرفته و پاداش بگیرند.
و همچنین ابن تیمیه/میگوید [۱۰۰]: مثل آیات زیر است (در این آیات دقت کنید) ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا﴾[الأحزاب: ۳۳]. و ﴿مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجۡعَلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ حَرَجٖ وَلَٰكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمۡ﴾[المائدة: ۶]. «خداوند نمیخواهد بر شما سختی نماید». ﴿يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمۡ وَيَهۡدِيَكُمۡ سُنَنَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَيَتُوبَ عَلَيۡكُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ ٢٦ وَٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يَتُوبَ عَلَيۡكُمۡ وَيُرِيدُ ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلشَّهَوَٰتِ أَن تَمِيلُواْ مَيۡلًا عَظِيمٗا ٢٧﴾[النساء: ۲۶-۲٧]. «خداوند میخواهد برای شما (احکام و شرایع) را بیان کند و به راه گذشتگان شما را رهنمود کند و به شما توفیق توبه عنایت کند، خداوند دانا و با حکمت است خداوند میخواهد به شما توفیق طاعت و توبه عنایت کند و هوی پرستان میخوهند تا شما از راه راست منحرف شوید».
﴿يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا...﴾[البقرة: ۱۸۵]. «خداوند برای شما آسانی میخواهد، سختی نمیخواهد»اراده خداوند در همه این آیات به این مفهوم است که خداوند، عمل مورد اراده را دوست دارد و رضایت خداوند به آن تعلق گرفته است و آن را برای مومنین تشریع کرده و به آن امر کرده است، معنی اراده در این آیات این نیست که خداوند، عمل مورد اراده را خلق کرده یا اینکه اینچنین فیصله کرده و یا مقدر نموده است و هدف این نیست که حتماً این کار انجام میشود و دلیل بر این گفته ما سخن پیامبر اکرمصاست که بعد از نزول این آیه فرمودند:
«اللَّهُمَّ هَؤُلاَءِ أَهْلُ بَيْتِى فَأَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا». «خدایا اینها اهل بیت من هستند پلیدی را از آنها دور کن و آنها را پاک گردان».
پیامبر ما دوری از پلیدی و پاکی را از خداوند طلب کرد، اگر آیه حاوی خبری منبی بر دور کردن پلیدی و پاکی بود، نیازی به طلب و دعای پیامبرصنبود.
و شیعه در عقیده قدری مسلکاند پس چگونه میتوانند به امثال این آیه استدلال کنند زیرا بنابر اعتقاد آنها، اراده خداوند همیشه بوقوع نمیپیوندد و آنها فرقی میان اراده تشریعی و اراده تقدیری قائل نیستند [۱۰۱].
تازه فقط حضرت علی، فاطمه، حسن و حسینش، اهل بیت نیستند نه بنابر اعتقاد ما اهل سنت ونه به اعتقاد شیعه.
شیعه فرزندان حسینسبویژه ائمه را جزء اهل بیت میدانند در حالی که آنها زیر کساء (چادر) نبودند و فرزندان حضرت حسنسرا از اهل بیت بیرون میکنند بلکه معتقد نیستند که حتی از تمام فرزندان، حسین، خداوند پلیدی را دور کرده است میتوانید سخن آنها را در مورد جعفر بن علی بن محمد، برادر حسن عسکری در اصول کافی بخوانید [۱۰۲].
اما بنابر اعتقاد اهل سنت، حضرت علی، فاطمه، حسن و حسینشبدلیل حدیث کساء از اهل بیت شمرده میشودند و همسران پیامبرصبدلیل آیه تطهیر از اهل بیتاند و فرزندان عقیل، جعفر و عباس بدلیل حدیث زید بن ارقم در صحیح مسلم جزء اهل بیتاند. حضرت زید فرمود: اهل بیت پیامبر کسانی هستند که صدقه بر آنها حرام است و آنها فرزندان حضرت علی، جعفر، عباس و عقیلاند و اما اینکه خداوند در این آیه به جای جمع مونث، جمع مذکر آورد و فرمود: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا﴾[الأحزاب: ۳۳]. زیرا آیات گذشته و آیات بعدی ویژه زنان هستند در نتیجه به جمع مونث تعبیر نمود و آیه تطهیر خاص و ویژه زنان نیست بلکه همراه زنان، رسول اکرم صلوات الله وسلامه علیه، سرپرست وسروربیت نیز در این آیه داخل میشود.
پس آیه ویژه رسول اکرمصو همسران اوست زیرا این آیات با خطاب به زنان رسول خداص:
﴿يَٰنِسَآءَ ٱلنَّبِيِّ﴾ [۱۰۳]شروع و با خطاب به آنها ﴿وَٱذۡكُرۡنَ مَا يُتۡلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ﴾[الأحزاب: ۳۴] [۱۰۴]. پایان مییابند. و صحبت در مورد دیگران با جمله معترضهای، بدون قرینه و رعایت نکتهای بدون یادآوری بر قطع شدن سخن گذشته و آغاز سخنی جدید، خلاف بلاغت است، آن بلاغتی که در کلام خداوند به عمق و نهایت خود رسیده است [۱۰۵].
[٩٩] صحیح مسلم: کتاب فضائل الصحابة، شماره: ۶۱. [۱۰۰] منهاج السنة: ۵/۱۴. [۱۰۱] منهاج السنة: ٧/٧۱. [۱۰۲] اصول الکافی: ۱/۵۰۴. [۱۰۳] «همسران پیامبر». [۱۰۴] «بیاد آورید آنچه را که در خانههایتان تلاوت میشود». [۱۰۵] و نمونه این آیه که جمع مذکر برای مونث آورده شده است در جای دیگر قرآن نیز آمده است در آیه ٧۳ سوره هود در باره همسر حضرت ابراهیم خداوند میگوید که فرشتگان به وی گفتند: ﴿أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ﴾[هود: ٧۳]. «آیا از کار خداوند در شگفتی و تعجبی، رحمت و برکات خداوند برشما اهل بیت است». در اینجا ملاحظه میکنیم که ضمیر جمع مذکر در «علیکم» بر همسر حضرت ابراهیم÷اطلاق شده است و خطاب به او گفته شده است. (مترجم)