۱۶- و در صفحه ۲۸۳ می‌گوید:
زیرا اهل سنت معتقدند که در اختلاف‌شان رحمت است. بنابراین مالکی حق دارد که اگر حل مشکلش نزد امام مالک پیدا نشد، به رای ابوحنیفه عمل کند.
بله! مالکی این حق را دارد که به رای ابوحنیفه عمل کند البته زمانی که برای وی آشکار گردید که حق با ابوحنیفه است زیرا اهل سنت برای هیچ‌کسی بعد از رسول خداصادعای عصمت نمی‌کنند.
اما اینکه هر وقت حل مشکلش را یافت به رای ابوحنیفه عمل کند. اهل سنت به چنین سخنی معتقد نیستند، اگرچه بعضی از نادانان این کار را می‌کنند اما اینکه عمل عده‌ای نادان را اعتقاد اهل سنت بدانیم، این تهمت و افترائی بیش نیست. چرا تیجانی یکی از علماء اهل سنت را ذکر نکرده که چنین اعتقادی داشته باشد.
سلیمان تیمی می‌گوید: اگر به رخصت هر عالمی عمل کنی همه شر و بدی در تو جمع می‌شود و بدنبال سخن وی، ابن عبدالبر می‌گوید: این اجماعی است که در آن اختلافی سراغ ندارم [۲٧۴]. و اما او زاعی می‌گوید: کسیکه به اقوال شاذ و نادر علماء عمل کند از اسلام خارج می‌شود [۲٧۵].
و امام شاطبی، اجماع علماء را نقل کرده است که پیروی کردن از رخصت (مسائل آسان) مذاهب بدون دلیل شرعی، فسق و حرام است [۲٧۶].
این بزرگان اهل سنت‌اند و این هم اعتقاد آن‌ها است نه آنچه تیجانی ادعا می‌کند.
[۲٧۴] الجامع البیان العلم وفضله: ۲/٩۱. [۲٧۵] سیر أعلام البنلاء: ٧/ ۱۲۵. [۲٧۶] الـموافقات: ۴/۱۳۴.