دروغگویان را بشناسید. پاسخی کوتاه به دروغهای تیجانی

۶- و در صفحه ۶۲ می‌گوید:

همچنین روایت می‌کنند که در نمازش فراموشی به او دست داد و نفهمید چند رکعت خوانده است.

بله این حدیث را ما روایت کرده‌ایم، اشکالش کجاست؟

اهل سنت معتقدند که رسول خداصبشر است و دچار سهو و فراموشی می‌شود و او خدایی نیست که خطا نکند و دچار فراموشی نشود و شیعه هم امثال این احادیث را روایت می‌کنند:

هروی می‌گوید: به رضا÷گفتم: ای فرزند رسول خدا! در کوفه قومی هستند معتقد به اینکه پیامبر در نماز دچار فراموشی نشده است. فرمود: دروغ می‌گویند: خداوند آن‌ها را لعنت کند، کسی که فراموش نمی‌کند آن ذاتی است که معبودی بجز آن وجود ندارد [۲۳٩].

این لعنت خدا است که امامی معصوم بنابر اعتقاد آن‌ها به تیجانی و امثال او تقدیم می‌کند، ما هم آن‌ها را تبریک می‌گوئیم.

ابوعبدالله جعفر صادق می‌گوید: به رسول خداصفراموشی دست داد وب عد از دو رکعت، سلام گفت [۲۴۰].

و حضرت علی می‌گوید: نماز ظهر را به امامت رسول خداصپنج رکعت خواندیم سپس رسول خدا صورتش را به طرف ما گرداند، فردی به وی گفت: ای رسول خدا! آیا برنماز چیزی افزوده شده است؟ پیامبر فرمود: برای چه؟ وی گفت: پنج رکعت نماز خواندید [۲۴۱].

حضرت علی فرمود: پیامبر رو به قبله گرداند و همچنان در حال نشسته تکبیر گفت: و دو سجده بجای آورد.

و احادیث بسیار دیگری وجود دارد که به علت مختصرگویی ترک نمودم [۲۴۲].

صدوق -وی امامی بزرگ از ائمه شیعه است- می‌گوید: افراطیون و مفوضه، خداوند آن‌ها را لعنت کند، نمی‌پذیرند که پیامبر اکرمص، فراموش نموده است. و این لعنتی دیگر از طرف صدوق، که به تیجانی و امثالش تقدیم می‌شود.

تازه فراموشی به عموم بشر دست می‌دهد و خداست که فرموش نمی‌کند در قرآن آمده است که حضرت موسی÷فرمود:

﴿لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى﴾[طه: ۵۲]. «پروردگارم گمراه نمی‌شود وفراموش نمی‌کند».

و یوشع بن نون گفت: ﴿فَإِنِّي نَسِيتُ ٱلۡحُوتَ﴾[الکهف: ۶۳]. «من ماهی را فراموش کردم».

و حضرت موسی گفت: ﴿لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ﴾[الکهف: ٧۳]. «به فراموش‌ام مرا مؤاخذه نکن».

و خداوند به پیامبرش، محمدصفرمود: ﴿وَٱذۡكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ﴾[الکهف: ۲۴]. «هنگامی‌که فراموش کردی خدا را یاد کن».

و همچنین فرمود: ﴿سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ ٦ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ﴾[الأعلی: ۶-٧]. «برتو خواهیم خواند پس فراموش نمی‌کنی مگر آنچه را خدا بخواهد».

[۲۳٩] عیون اخبار الرضا: ۳۲۶، بحارالأنوار: ۲۵/۳۵۰. [۲۴۰] تهذیب الأحکام: ۱/۱۸۶، وسائل الشیعة: ۸/۱٩۸-۱٩٩-۲۰۱. [۲۴۱] تهذیب الأحکام: ۲/۳۴٩، الاستبصار: ۱/ ۳٧٧، وسائل الشیعة: ۸/۲۳۳. [۲۴۲] بحارالأنوار: ۱٧/ ۱۰۲.