۸- و در ج ۱، صفحه ۱۳۴ میگوید:
و از آنجا که عمر به آمیزش جنسی بسیار علاقه داشته، این آیه درباره او نازل شد که: ﴿عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَخۡتَانُونَ أَنفُسَكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ﴾[البقرة: ۱۸٧]. یعنی: «خدا دانست که شما به خدا خیانت میکنید، و بر شما بخشود». زیرا او در هنگام روزه، نتوانست از آمیزش خودداری کند و چون آب هم کم بود، عمر دید که رها کردن نماز آسانتر است، وراحتتر اینکه صبر کند تا آب فراوان شود وبرای غسل کافی باشد و آنگاه دوباره نماز بخواند.
دروغ و فریب عادت تیجانی است او دو داستان را باه م مخلوط کرده و چنین وانمود میکند که یک داستان است.
بعد از این هم، دروغ و فریبکاری را رها نکرده -عامله الله بما يستحق- و میگوید: «زیرا عمر در هنگام روزه نتوانست از آمیزش خود داری کند» و مشهور است که حضرت عمرسشبی از شبهای رمضان با همسرش معاشرت نمود و این وقت، وقت روزه نبود آنطور که این دروغگو ادعا میکند. داستان در صحیح بخاری آمده است و در آن صحبتی از حضرت عمرسبمیان نیامده است آیه در مورد قیس بن صرمه نازل شده است [۲٩۵].
و اینکه میگوید: «حضرت عمرسبعلت کمبود آب نماز را رها کرد»، دروغ است. نمیدانم گوینده و مدعی این دروغ را چه صفتی بدهم و ای کاش! او مرجع این افترایش را ذکر میکرد.
از شیعیان تعجب میکنم. آیا میان آنان خردمندی پیدا نمیشود که جویای حق باشد، نزد تیجانی برود وبه او بگوید چرا دروغ میگویی؟ چرا به ذکر مطالب صحیحی اکتفا نمیکنی؟ و سرانجام اگر تیجانی برحق بود از وی پیروی کند.
[۲٩۵] فتح الباری: کتاب الصوم، باب قول الله جل وعلا: ﴿أُحِلَّ لَكُمۡ لَيۡلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ﴾ شماره: ۱٩۱۰.