قوانین مسلّم ریاضی
نظم و انضباط شگفت‌آوری در فعل و انفعالات طبیعت و جهان هستی وجود دارد. حرکت هیچ ماده جامدی، غیرمنظم و بی‌ربط نیست؛ بلکه از قوانین مشخص و معینی تبعیت می‌کند. واژه آب در هر زمان و در هر نقطه جهان که تلفظ شود، مفهوم مشخصی از آن فهمیده می‌شود. یعنی ترکیبی که ۱/۱۱% درصد آن هیدروژن و ۹/۸۸% آن اکسیژن می‌باشد. دانشمند علوم تجربی بدون آنکه وارد آزمایشگاه شود و لیوان آب را گرم کند و بدون استفاده از دماسنج می‌تواند بگوید که نقطه جوش آب یکصد درجه سانتیگراد است، به شرط اینکه فشار هوا (Atmospheric Pressure) برابر ۷۶۰ میلی‌متر باشد. اگر فشار هوا کمتر باشد برای ایجاد چنین حرارتی که ذرات و اجزای ترکیبی آب را به بخار تبدیل کند، انرژی کمتری در کار خواهد بود و بدین ترتیب نقطه جوش کمتر از صد درجه می‌شود. اگر فشار از ۷۶۰ میلی‌متر بیشتر باشد، نقطه جوش نیز به همین نسبت افزایش می‌یابد. این تجربه به اندازه‌ای مورد آزمایش قرار گرفته که از قبل می‌توان گفت که نقطه جوش آب چقدر است؟ اگر این نظم و قانونمندی در فعل و انفعالات طبیعت نمی‌بود، تحقیقات و پژوهش‌های عملی، فاقد هرگونه مبنایی می‌شدند؛ زیرا در آن صورت صرفاً اتفاقات در دنیا حاکم می‌شدند و برای دانشمندان علوم تجربی ممکن نمی‌شد که چنین پیش بینی کنند که در فلان شرایط و با بکارگرفتن فلان روش علمی، فلان نتیجه بدست خواهد آمد.