سؤال و جوابهایی در مورد شیعیان اثنا عشری

مطلبی کمر شکن برای علمای شیعه

روایت کرده‌اند که در مورد این آیه که می فرماید:

﴿وَمَا ٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِيهِ مِن شَيۡءٖ فَحُكۡمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبِّي عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ١٠﴾[الشورى: ۱۰]. «در هر چیزی که اختلاف داشته باشید، داوری آن به خدا واگذار می‌گردد. چنین داوری خدا است که پروردگار من است و من بدو پشت می‌بندم به خداوند متعال مراجعه می‌کنم».

علیس گفته است: «ارجاع به خداوند یعنی ارجاع و برگردان به کتاب خدا» [٩۲]. علت این است که به اعتقاد علیس قرآن از دستبرد و تحریف محفوظ است.

برای بیان کشف آخوندها و بزرگان شیعه همین مقدار کافی است که امیر مؤمنان علیس که در دیدگاه خیلی از شیعیان خدای آفریدگار است، و نزد برخی دیگر نبیّ سخنور است، و از دیدگاه سایر شیعیان امام معصوم است، پنج سال و نُه ماه که خلیفه ی فرمانروا و اطاعت شده بود، در حالی که در اماکن دینی و مساجد قرآن قرائت می شد، و ایشان هم امام و پیشنماز مردم بود، و همه مصحف ها در دسترس و زیر نظر او بود، آیا اگر تحریف و تبدیلی در آن‌ها مشاهده می کرد آنگونه که آخوندهای بزرگ شیعه ادعا می کنند آن‌ها را تأیید می‌کرد؟ سپس دوران خلافت پسرش، امام حسن فرا رسید و او هم به روش مانند پدرش ادامه داد.

چگونه این خائنان به خود اجازه می دهند در مورد کم و زیاد شدن و تحریف قرآن حرف بزنند؟ حال آنکه جهاد و مبارزه با کسانی که قرآن را تحریف و اسلام را تبدیل و دگرگون کنند نزد علی بیشتر از جنگیدن با اهل شام که در یک رأی و دیدگاه با او مخالفت کردند مهم تر بود، بنابر این دروغ شیعه با برهان و دلیلی روشن شد که در مقابل آن پاسخی ندارند.والحمدُ لله ربِّ العالمین.

[٩۲] نهج البلاغة سید الشریف الرضی أبی الحسن محمد بن الحسین الموسوی ت۴۰۶،تحقیق : فارس الحسون،خطبة ش ۲۱۳ .