استخاره با تیرهای قرعه
س۴۶- استخاره با پیکان و تیرهای قرعه در مذهب شیعه چه حکمی دارد؟
ج- آن را مشروع می دانند [۲۲۵].
روایت کرده‌اند استخاره امیرمؤمنان علیس چنین بوده است: «آنچه را می خواهی نیت کن و این استخاره را بنویس و در چیزی بگذار، و هر دو را در یک ظرف آب بگذار و روی یکی بنویس بکن و در چیزی بگذار، و روی دیگری بنویس نکن، هر کدام روی آب آمد آن را انجام بده و با آن مخالفت نکن» [۲۲۶].
و بعضی از علمای شیعه گفته اند محل استخاره باید کنار قبر حسین در سمت سر باشد [۲۲٧].
توضیح:
این استخاره و امثال آن با آنچه خداوند فرموده مخالف است،آنجا که می-فرماید:
﴿حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةُ وَٱلدَّمُ وَلَحۡمُ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦ وَٱلۡمُنۡخَنِقَةُ وَٱلۡمَوۡقُوذَةُ وَٱلۡمُتَرَدِّيَةُ وَٱلنَّطِيحَةُ وَمَآ أَكَلَ ٱلسَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيۡتُمۡ وَمَا ذُبِحَ عَلَى ٱلنُّصُبِ وَأَن تَسۡتَقۡسِمُواْ بِٱلۡأَزۡلَٰمِۚ ذَٰلِكُمۡ فِسۡقٌۗ ٱلۡيَوۡمَ يَئِسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِۚ ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ فِي مَخۡمَصَةٍ غَيۡرَ مُتَجَانِفٖ لِّإِثۡمٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ٣﴾[المائدة: ۳].
یعنی: «(ای مؤمنان!) بر شما حرام است (خوردن گوشت) مردار، خون (جاری)، گوشت خوک، حیواناتی که به هنگام ذبح نام غیر خدا بر آن‌ها برده شود و به نام دیگران سر بریده شود، حیواناتی که خفه شده‌اند، حیواناتی که با شکنجه و کتک کشته شده‌اند، آن‌هائی که از بلندی پرت شده و مرده‌اند، آن‌هائی که بر اثر شاخ‌زدن حیوانات دیگر مرده‌اند، حیواناتی که درندگان از بدن آن‌ها چیزی خورده و بدان سبب مرده‌اند ، مگر این که آن‌ها را سر بریده باشید، حیواناتی که برای نزدیکی به بتان قربانی شده‌اند، و بر شما حرام است که با چوبه‌های تیر به پیشگوئی پردازید و از غیب سخن گوئید، همه این‌ها برای شما گناه بزرگ و خروج از فرمان یزدان است. از امروز کافران از دین شما مأیوس گشته‌اند، پس از آنان نترسید و از من بترسید. امروز (احکام) دین شما را برایتان کامل کردم و نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آئین خداپسند برای شما برگزیدم. امّا کسی که در حال گرسنگی ناچار شود و متمایل به گناه نباشد،چرا که خداوند بخشنده مهربان است».
همچنین با آنچه برخی از ائمه آن‌ها رحمهم الله روایت کرده اند که رسول خداصاستخاره در همه کارها را به صحابه می آموخت همانگونه که سوره ای از قرآن را به آن‌ها آموزش می داد و می فرمود: «هرگاه کسی از شما کار با اهمیّتی در پیش داشت، دو رکعت نماز غیر فرض به جا آورد، سپس بگوید: «اللهم إني أستخيركَ بعلمكَ وأستقدركَ بقدرتكَ، وأسألكَ من فضلكَ العظيم، فإنكَ تقدرُ ولا أقدرُ، وتعلمُ ولا أعلمُ، وأنتَ علاَّمُ الغيوب....» [۲۲۸]«خدایا من از علم و قدرت تو طلب آگاهی و توانایی می کنم، و از فضل بزرگ تو درخواست می کنم، که تو همه توانایی و من ناتوان، و تو همه چیز را می دانی و من نمی‌دانم،تو آگاه به همه پنهانی‌ها هستی...».
[۲۲۵] فروع الکافی ج۳/۳۱۱ (کتاب الصلاة ح۳ باب صفة الاستخارة) . [۲۲۶] ـ بحار الانوار ج ٩۱ / ۲۳۸ و وسایل الشیعه ج ۸ / ۲٧ . [۲۲٧] ـ وسایل الشیعه ج ۵ / ۲۲۰ . [۲۲۸] بحار الانوار، ج ٩۱ / ۲۶۵، مکارم الاخلاق طبرسی، ص ۳٧۲ و ن ک مستدرک الوسائل، ج ۶ / ۲۳۶ ، فتح الابواب ابن طاوس، ص ۱۴٩ .