تقیه و جایگاه آن در دین شیعه
س ۱۲٧- تقیه چیست و جایگاه آن نزد علمای شیعه چیست؟
ج- مرجع و استاد شیعه شیخ مفید گفته: «تقیه یعنی کتمان و پنهان کردن حق و مخفی نگاه داشتن عقیده حق و پنهان کردن آن از مخالفین و عدم ابراز مخالفت با آن‌ها در آنچه سبب ایجاد زیان در دین یا دنیا می شود» [۶۰٩].
محمّد جواد مغنیه می گوید: «تقیه یعنی اینکه کاری انجام دهی، یا سخنی بگویی که به آن معتقد نباشی تا اینگونه ضرر و زیانی را از خود یا از اموال و دارایی خود دور کنی، یا بتوانی کرامت خود را حفظ کنی» [۶۱۰].
بنابراین تقیه یعنی پنهان کردن مذهب شیعی و تظاهر به مذهب اهل سنّت!.
و روایت کرده‌اند که علیس (حاشا از او) گفته: «تقیه از برترین کارهای مؤمن است» [۶۱۱].
و نیز گفته اند حسین بن علیس (حاشا از او) گفته: «اگر تقیه نبود؛ دوست و دشمن ما از هم تشخیص داده نمی شد» [۶۱۲].
و روایت کرده‌اند که ابو عبدالله گفته است: «سوگند به خدا با هیچ چیزی خدا عبادت نشده پسندیده تر از خبأ باشد، گفتم : خبأ چیست؟ گفت: تقیه [۶۱۳].
و گفته (حاشا از او): «هرکس تقیه نکند ایمان ندارد» [۶۱۴].
و ابو جعفر/ می گوید: «تقیه دین من و دین پدران من است، هر کس تقیه نکند ایمان ندارد» [۶۱۵].
و خمینی می گوید: «خداوند پیامبران را فقط به خاطر اینکه با مردم تقیه می کردند بر مردم برتری داده است» [۶۱۶]!!.
توضیح:
روایات گذشته را علمای شیعه به امام علیس (شهید سال۴۰هـ) و فرزندش حسینس (شهید ۶۱هـ) و ابی جعفر (در سال ۵٧ متولد و متوفای ۱۱۴) و ابی عبدالله (متولد۸۰ و متوفای سال ۱۴۸) نسبت می-دهند، این ائمه در دوران اوج قدرت اسلام و مسلمین زیسته‌اند، پس آن‌ها چه نیازی به تقیه کردن داشته اند، مگر آن دینی که پنهان کرده اند و با آن تقیه می کرده غیر از اسلام بوده باشد؟ خدایا از شرک به تو پناه می‌بریم .
[۶۰٩] شرح عقائد الصدوق، ص ۲۶۱، ضمیمه کتاب اوائل المقالات. [۶۱۰] الشیعه فی المیزان محمد جواد مغنیه، ص ۴۸، دار الشروق بیروت . [۶۱۱] تفسیر حسن عسکری، ص ۱۶۲ . [۶۱۲] تفسیر حسن عسکری . [۶۱۳] معانی الاخبار ابن بابویه، ص ۱۶۲، وسائل الشیعه ۱۱ / ۴۶۲ . [۶۱۴] اصول کافی ۲ / ۲۱٩ . [۶۱۵] کافی ۱ / ۱٧۴ و ۲۱۸ – ۲۱٩، تفسیر عیاشی ۱ / ۲۱۴ و ۲ / ۳۵۱، البرهان ۱ / ۳۰٩ . [۶۱۶] المکاسب المحرمة خمینی ۲ / ۱۶۳ .