شرک و برائت از مشرکین به مفهوم شیعه
س۵۱– ازدیدگاه شیعه شرک ورزیدن به خداوند چیست، و برائت از مشرکین چه مفهومی دارد؟
ج – ماده و ریشه (شرک) در قرآن ذکر شده، ولی در همه موارد علمای شیعه آن را تأویل می کنند، یا می گویند بر کسانی اطلاق می شود که به امامت امیر مؤمنان و ائمه معتقد نیستند و دیگران را بر آنها برتری می دهند [۲۳۴].
بعنوان نمونه روایت کرده اند که (به افترای آنها) ابو جعفر/ در مورد این آیه(۶۵ سوره زمر) که می فرماید:
﴿وَلَقَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَيَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ٦٥﴾[الزمر: ۶۵]. در این آیه شرک را به شرک ورزیدن در ولایت علیس تأویل کرده اند [۲۳۵].
و شیخ شیعه ابوالحسن شریف می گوید: «اخبار و روایات فراوانی وارد شده که شرک ورزیدن به خدا و شرک در عبادت را به شرک ورزیدن در ولایت و امامت تأویل کرده [۲۳۶].
و مجلسی سرور شیعیان دوازده امامی می گوید: «حاصل کلام این که ظاهر آیات مربوط به شرک در مورد بُت و بت پرستی است، و باطن آن درباره خلفای ستمگر است که با ائمه حق شریک قرار داده شدند، و به جای آنها تعیین و منصوب شدند، همان گونه که خداوند متعال می-فرماید:
﴿أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ١٩ وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ٢٠﴾[النجم: ۱٩-۲۰].
یعنی: «آیا چنین میبینید (و این گونه معتقدید) که لات و عزی. و منات، سومین بت دیگر».
(در ادامه میگوید:) در باطن منظور از لات (خلیفه) اوّل، و منظور از عُزّی، دوّم و منظور از مناة سوّم، یعنی کسانی هستند که آنها را امیر المؤمنین و خلیفه رسول خدا و صدیق و فاروق و ذو النورین و امثال آن نامیدهاند».
همچنین می گوید: «یکی از ضروریات دین امامیه برائت و بیزاری جستن از ابوبکر و عمر و عثمان و معاویه میباشد» [۲۳٧].
و انکار کننده ی ضروریات و بدیهیات دین از دیدگاه مراجع شیعه کافر محسوب می شود، همانگونه که بحث آن گذشت.
نخستین کسی که از مشرکین- به اعتقاد شیعه یعنی اصحابش- اظهار برائت کرد عبدالله بن سبأ یهودی بود، و بحث آن گذشت.
برائت از مشرکین در اعتقاد علمای شیعه یعنی اعلام بیزاری اصحاب رسول خداص، و آنچه در راهپیمایی های آیات عظام شیعه در موسم حج و در با فضیلت ترین و بزرگترین روزها و اشرف مکان ها انجام می دهند همین است. و حتّی آخوندهای شیعه معتقدند که ابوبکر و عمربدر موسم حج جلو آنها ظاهر می شوند، و به هنگام رمی جمرات آن دو بزرگوار را هم سنگ باران می کنند! [۲۳۸].
[۲۳۴] ـ بحار الانوار ، ج ۲۳ / ۳٩۰. [۲۳۵] ـ تفسیر فرات ، ص ۳٧۰ . [۲۳۶] ـ مراة الانوار و مشکاة الاسرار ابو الحسن بن محمد تباطی عاملی فروی ، ص ۲۰۲ . [۲۳٧] ـ الاعتقادات ، ص ٩۰ – ٩۱ مجلسی . [۲۳۸] ـ تفسیر فرات ، ص ۶٧ .